“Herkes ailesinde geçirdiği günleri özler. O günler çocukluğun hafızasıdır, ana vatanıdır. İnsanı bir yerlere bağlar ve ona tutunur insan. Oysa ben ailemde çok zarar gördüm. Sevginin kırıntısı görebilmek ve dikkatlerini çekebilmek, ‘Sizin sevginize ihtiyacım var’ mesajını verebilmek için yapmadığım haylazlık kalmazdı. Fakat hepsi şiddetle sonuçlandı. Annemle babamın kavgaları bize gerginlik ve kavga eğilimi olarak yansıdı. Durmadan kavga ederdik ve adeta ‘Bakın siz kavga ettikçe biz de karmakarışık oluyoruz’ diyorduk fakat bu mesajı anlamak yerine yine bize kızmayı tercih ettiler ve adımız yaramaza çıktı. Annem de babam da kendilerini düşünüyor, çocuk gibi inatlaşıyordu. Güya bizi seviyorlardı fakat bence kendi hırs ve isteklerinden başka bir şeyi düşündükleri yoktu. Sürekli mutsuz olan annem, kardeşlerime ve bana, yaptığımız ya da yapmadığımız her şeyden dolayı kızardı. Zaten hiçbirimiz takdir ve sevgi sözleri duymadık. Annem birimize ‘Şunu yap’ dediğinde, biz de o işi yaparken bize nasıl kızacağını düşünürdük.”
“Okulda ve hayatta hiçbir faaliyette bulunmama izin vermediler. Arkadaşlarımı beğenmediler ve her birisiyle irtibatımı kestiler. Şimdi yapayalnız ve mutsuz bir gencim. Sığınacak bir limana ihtiyacım var. Ailedeki sıcacık ilişkiler o kadar değerli ki, şu anda bunun hasretiyle yanıp tutuşuyorum. Ben annem ve babam gibi, birbirlerini ve çocukları tüketen bir iletişim biçimiyle değil de, daha doğru davranan birisi olmayı çok istiyorum, fakat bunu nasıl yapacağımı bilmiyorum. Bir şey yapacağım zaman hemen onların yaptıkları gözümün önüne geliyor ve aynen onlar gibi konuşmaya ve davranmaya hazır buluyorum kendimi. Daha iyi nasıl konuşulur bilmiyorum. Ailemden gördüğüm bu zararlardan nasıl kurtulabilirim, daha doğru bir anlayışı ve davranma biçimini nasıl oluşturabilirim?”
İnsan bir Takdir-i İlâhi olarak Rabbimizin seçtiği bir aileye doğar. Her ailenin kimyası, o aileyi oluşturan bireylerin yürek ve zihin kaplarında ne varsa ona göre oluşur ve zihinlerinde idealize ettiklerine göre davranır ve hayatta yol alırlar. Anne babalar, iyi olacağı zannıyla hareket ederler. Fakat şunu bilmemiz gerekir ki iyi niyet, eğer o niyeti harekete geçirecek bilgi, metot, gayret ve sebat olmazsa, iyi niyetin varlığı ile yokluğu arasında bir fark olmaz. Eğer ailemizde gördüğümüz şekilde davranmaya devam eder ve daha doğrusunu araştırmazsak, yaptığına inanan, karşı çıkanı kendisini anlamıyor diye suçlayan birisi oluveririz.
Şimdi; eğer daha iyi olmak istiyorsak, önce yoğun dua ile bir inanç aşısı yapmalıyız. “Ya Rabbim, Sen benim yaşadığım ortamı ve bende nelere sebep olduğunu biliyorsun. Ve ben biliyorum ki, Senin gücün her engeli aşmaya kadirdir. Benim içimdeki oluşmuş dil, üslup, davranış ve anlayış kalıplarını daha iyisiyle değiştirme konusunda bana yardım et. Benim için gerekli olan bilgileri karşıma çıkar ve onları fark edip hayatıma geçirmem konusunda beni nasipdar kıl.Doğru örnekleri görmemi nasip et ve modellememi sen bana kolaylaştır. Ömür boyu daha iyi olmamın talipçisi ve takipçisi olmamı Sen lütfet. Zayıflıklarımı sana arz ediyorum. Sen dilersen güçlendirirsin ve o zayıflıktan bir kemal vasıf nasip edersin. Ben razı olduğun hale talibim. Ben insanlarla iyi geçinen bir insan olmaya talibim. Bana neye mal olursa olsun, Senin izninle kendimi değiştirmeye talibim. Bana yürek dolusu dua etmeyi ve güzel ahlak peşinde koşmayı nasip et lütfen Mevlâ’m. Beni senin nurunla yeniden yoğur, şekillendir. Bunun için ne yapmam gerekirse, bunu anlamamı, yürekten istememi ve ona uygun yaşamamı benim nasibim kıl. Beni doğru bilgi, doğru insan, doğru çevre ve doğru bir anlayış ile ödüllendir. Senin gücün her şeye yeter ey Rahmet-i Rahman.”
Bu kavli duanın yanında, fiili dua anlamına gelecek kitap okumak, uzmanları dinlemek, danışmanlık almak, doğru insanlara yakın olmak ta, alınabilecek tedbirlerdendir. Bu arada, geçmişimizle barışık olmak, suçlamadan ve eleştirmeden yol almak; hüsnü zan ile aile büyüklerimize olumlu gerekçeler üretmek; ayağımızdaki prangalardan kurtulmak ve daha hızlı yol almak anlamına gelir. Bilelim ki, her olumsuz, içinde olumlu bir yön de barındırır. ‘Bunda da vardır bir hayır’ deyip daha iyi olmak için yollara düşelim.
Saliha Erdim / Diriliş Postası
