Av Mevsimi’nin meşhur repliğidir: “Bakış açınızı değiştirin.” İnsanlar hadisat karşısında belli bir bakış açısından bakarken belki de baktığını zannediyordur. Belki de “düşüncelerim var” derken birilerinin düşünmesini istediği şeyi düşünüyoruzdur. Bize hangi pencereyi açarlarsa o manzarayı izlemekten memnuniyet duyuyoruzdur.
Bakış açısı meselesiyle alakalı çeşitli anekdotlar, kıssadan hisseler vardır. Birinde mahkeme salonunda bir duruşma sahnesi vardır. Müvekkil bir cinayetle suçlanmakta ve acar avukat bir kelime oyunuyla müvekkilini kurtarıp parayı kazanmanın derdindedir.
Avukat söz alır: “Sayın Hakim, müvekkilim bu suç ile gereksiz yere suçlanmaktadır. Zira maktül olarak düşünülen şahıs birazdan şu gördüğünüz mahkeme kapısından içeri girecek ve size gerçekleri anlatacaktır.”
Salonda büyük bir sessizlik olur ve bütün gözler mahkeme kapısındadır. Avukat söz alır: “Hakim Bey, görüyorsunuz ki bu salondaki hiç kimse o adamın öldüğüne inanmıyor. Hatta siz bile kapıya baktınız o gelecek diye. Tam manasıyla inanmadığınız bir suçtan ötürü müvekkilimi mahkum edemezsiniz.”
