Çocuklarımız geleceğimizin güvencesi ve teminatı olduğuna göre onların iyi yetişmeleri çok önemlidir. Eğitimlerini; aile, okul ve çevre üçgeninde tamamladıkları bu üçlü sacayağının dengesi başarı için kaçınılmazdır.
Çocuk, gözünü aile içerisinde açtığı için, ebeveynlerin tutum ve davranışları çok önemlidir. Anne ve babanın çocuğa davranışlarının ötesinde kendi aralarındaki diyalog da hayati önem arz etmektedir. Çocuk hal ilmi olarak ifade edilen süreçten iyi ya da kötü yönde etkilenecektir. Çocuğun maddi ihtiyaçlarını gidermenin yeterli olmadığını sanırım herkes kabul edecektir. Bu temel ihtiyaçların ötesinde çocuğun; güven, sevgi ve şefkate ihtiyacı daha büyük önem taşımaktadır. Çocuğun kişilik kazanması, kendisini gerçekleştirmesi ve kabuğunu kırması tamamen ailenin pedagojik bilgisine bağlıdır.
