Dil en güzel kendimizi eleştirirsek dokundurur, eleştiri en faydacı kendimizdekileri görünce olur.
GAFLA DOLU, ACİZ YANLARIMIZ VAR, BİLELİM BİLMEYELİM. FARKINDA OLALIM, OLMAYALIM.
Yürürken zıplayarak yürüyen, tepelere bakan insan, geldi çattı Ramazan ayı, savaştır mücadeledir, işte boyunu aşan kendinle yapacağın. Oruç...
Yüzlerce aleni ve gizli mesajı barındıran terbiye sanatı, GÖZ DEĞİL BAZEN YÜREK GEREKİR BİR TAKIM ŞEYLERİ GÖRMEYE, BUNDANDIR Kİ HERKES EREMEZ O HİKMETİ FARK ETMEYE
Düşünün ki sınırsız bir özgürlük içindesiniz, yiyecekleriniz elinizin altında, aç bir mideniz var ve siz "DUR" diyorsunuz kendinize, bu hayat içinde ciddi bir sır ve mühim bir mesajdır.
Görebilen göz, haddini öğrenmeyi öğrenir oruçla. İYİ YA YİYECEKKEN YEMEZ İNSAN, ÇİZGİ ÇİZER ARASINA, YEME İHTİMALİYLE KENDİSİNİN.
Fren sistemidir oruç, anlayana... Yeme demektir, zihnine, diline, ağzına. Durdurmayı bilmekten öte yinelemektir durdurmayı.
Mideyi temizlemek, istirahata çekmektir oruç. Bir yıl boyunca yüklendiği, hep çalıştırdığı bedenindeki bu organını dinlendirmektir.
TERBİYENİN EN GÜZELİDİR Kİ ORUÇ, DÜŞÜNDÜĞÜNÜZDE İNSANIN KENDİNE YAPTIĞI BUNA BENZER BİR ADAPLANDIRMA ŞEKLİ BAŞKA BİR TANE BİLE YOK.
Başkasını değil kendini terbi etme, başkasına değil, kendine yüklenme. Altında onlarca felsefik, sosyolojik anlam bulabileceğiniz bir terbiyelenme. Arınma, ihtiyacını gidermemedir ORUÇ
Sabırdır oruç. Ta ki zamanı ve saati gelene dek beklemeyi öğrenme ve kendine öğretme. Sabırsız insanın terbiyelenmesi mümkün değilse, oruçken en güzel öğretilen SABIRDIR, HEM DE TESLİM OLARAK SABIR ETME.
Başka birinin sabır çizgisini zorlayan değil, kendi sabrını çizen olmaktır ORUÇ...
Düzendir oruç, yediğine dair, hazırlıktır oruç açlığa giden yolda. Tatmaktır oruç olmayanın ruh ve bedensel hallerini
TERBİYEDİR ORUÇ, TERBİYE EDİLMESİ GÜÇ VE ZOR OLAN KENDİNE ........
Tuba IŞIK
