Bu iş daha sonra eğitim kurumlarına bırakılır. Çevre de buna bütün ağırlığıyla dâhil olur. Bütün sınıflarda ve daha sonraki branşlaşmalarda da sonuç değişmez, Türkçe, Edebiyat, Güzel Konuşma ve Yazma, ağırlığını hayatımızda hiç kaybetmez. Zaten bizi hayvanlardan ayıran da bilhassa bu konuşmamız değil midir?
Ancak zamanla tarih, olayların üstüne tozlar atıyor olacak ki her şeyin gerçeği örtülüyor, gizleniyor, siliniyor, belki de yok oluyor. Başka manalara bulaşıp, hatta manasını yitiriyor.
SÜNNET deyince de aklımıza küçük evlatlarımızın bir yerlerlerinin kesilmesi geliyor! Veya en idrakli gördüklerimiz, Peygamberimiz ASM gibi sakal bırakmak, uzun bir pardösü gibi cübbe giymek, sarık sarmak vb birkaç davranışı bize anlatılıyor!
