Üzülmeden ve endişe duymadan edemiyorum.
Boşuna denilmemiş, “Bir asır sonrasını düşünen, insan yetiştirsin… “ diye. Nesil yetiştirmenin en “mücerreb” yolunun da genç kuşaklara okuma zevk ve alışkanlığı kazandırmaktan geçtiğini hangi akıl sahibi inkâr edebilir?
Son yapılan bir ankette, öğretmenlerin bile yüzde 40’ının yılda bir kitap okuduğu, yüzde 8’inin hiç kitap okumadığı bir zeminde, kime ne alışkanlığı verilebilir endişesi içide olmamak mümkün mü? Herşeye rağmen “ikra” emrinin gereğini yaptırmaktan başka bir yol bulamıyorum. Türkiye nüfusuna nispetle toplam gazete tirajının 3.500.000 olduğu da hesaplanırsa, şimdiye kadar kaç adım yolun alındığı anlaşılmış olur elbet.
