Yavrucuğum, öncelikle, seni böyle davrandıran eşin değil, kişiliğin ve arka plândaki yapılanmalarındır. İkincisi, eşin sana sıfır problem bir kişilik vadetmedi. Üçüncüsü, aynı ortamda yaşamadan zaten birbirinizi yeterince tanıyamazsınız. Eşin nişanlıyken nişanlı gibi davrandı, evlenince de onu ilişki içinde ve daha yakından gördün, zayıf yönlerini ve zaaflarını tanıdın. O da seninkileri tanıdı. Bu evliliğin doğal halidir. İnsan iyi yönleri ve eksikleriyle bir bütündür. Bunlardan ayrıştırılmış, korunmuş bir insan yoktur. Onun için hep daha iyi olabilme mücadelesi veririz. Allah (cc) bizi bu durumda yarattı ve bu halimizle sevdi. Eşler de birbirini oldukları gibi kabul etmeli, bu halleriyle şartsız olarak sevmeli ve birbirlerini daha iyi yapacak güzel ve olumlu yaklaşımlarda bulunmalılar.
Sen sevgiyle kuşanmış, yapıcı ve değer katıcı bir üslupla yaklaşırsan, sağlıklı bir iletişim zemini oluşur. Yok, eğer sürekli eleştirir, aşağılar, suçlar ve beğenmezsen; oturup konuşma ve anlaşma zemini kaybolur. Bazen eşler kendimizi koruyoruz diye ilişkiyi bozarlar, ondan sonra da ‘Biz oturup konuşamıyoruz’ derler. Oysa başlangıçta bu zemin hep vardır fakat yıpratıcı söz ve tutumlarla ortadan kalkar ne yazık ki.
Her yeni evlilikte, yeni bir dil, üslup ve iletişim tarzı oluşur. Aslolan, doğru tutumunun karşındakine göre değişmemesidir. Çünkü duruşun duruş öğretir. Başkalarının yanlışlarına sen de yanlışla karşılık verirsen, hem karşındakinin yanlışını sürdürmesine sebep olursun hem de ona benzersin ve zarar büyür. Bundan şiddetle kaçınmalı ve doğru tutumda kararlı olmalısın. Yoksa başka türlü iyi kalınamaz. Ayrıca, Allah (cc) günah işlese de kullarından vazgeçmiyor, sen ne çabuk eşine karşı duruşunu bozdun yavrucuğum? O da senin kusurlarını gördükçe sözünü esirgemese ortalık savaş alanına döner, farkında mısın? Sana düşen, Allah’a (cc) ait olan eşini Allah’tan (cc) dolayı değerli bulman ve ona göre davranmandır. Allah’ın bizdeki sevgisi ve değeri; yaşadığımız ortamda ve ilişki içinde olduklarımızın üzerinden gerçekleşir. Eşinin gözünden düşmesi, onun değil senin meselendir. Bil ki, gözünden düşenler sözünden de düşer. Sözün değiştikçe sen de değişirsin. Oysa sen doğru durdukça, sistemi doğrultma şansın artar ve bil ki, bu önce sana iyiliktir. Ve yavrucuğum, kendi gözünde değerini artır ki, baktıklarının da değeri artsın. Çünkü sen nasılsan öyle bakarsın…
Saliha Erdim / Diriliş Postası
