Köşe Yazıları
Giriş Tarihi : 22-02-2017 09:45   Güncelleme : 22-02-2017 09:45

hu hu kimse var mı? Ben beyin

Hu hu kimse var mı ben beyin? Şu kafatasının içinde konumlanan, bilmem ne teknik özelliklerde, akıllara zarar icat edilmiş, üstün varlık.

hu hu kimse var mı? Ben beyin

Yok mu sesimi duyan? Bak sorgularım, düşünürüm, araştırırım, yorumlarım. Tüm bedene yeri gelir emir veririm. Daha yüzlerce niteliğim var. Hey sen? Nerelerdesin? Kullanmak istemez misin tüm bu saydırdıklarımı?

Ama boşa kodlanmadım ki ben bu bedende. Boşa oturtulmadım ki bedenin en güzel, en deniz manzaralı yerine. Bak başındayım, bedenine göre üstte taşıyorsun beni. O derece önemliyim demek. Hu hu dinliyor musun beni?

Bak kullanacak olursan eğer, doğruyu, yanlışı görür, ayırt eder, bununla da yetinmez, yorumlar, farklılık katar, değer katar, değeri artar etrafındakilerin ve senin. Kullanacak olursan pişmanlıkların az, mutluluk ve huzurun fazla olur. Yolunu kaybetmez, hatta yol gösterici olursun, bak kime diyorum ama ben?

Okumak, yazmak, ben yoksam sadece ya hamallık ya papağanlık algılanır, sen dinleme beni. Boş kürek çeker, sonunda keşkelerin sana kalır. Ben olunca hayatındaki bir takım şeyler değer kazanır, bensiz seni kimse birşey yapmaz, burnuna bile tutmaz.

Sesim gelir mi acep sana? Duyar mısın beni? İç sesin var aslında da, belli ki kabloların yanık bana ulaşan yolda. Oysa dışarıdan bakınca da pek bir sağlıklı gözüküyorsun amma, demek her sağlıklı denilen sağlıklı da değil aslında.

Ben beyin... Senin beynin. Vücudunun en güzel noktasında taşıdığın. Bazen süs bitkisi olarak kullandığın, bazen çalıştırdığın. Kendinde yokladığın. Bana soracak olsan sana yol yordam anlatırım lakin, ben bilirim algın bizi birbirimize zaman zaman küstürüyor. Sen benden küsünce de ben sana müdahale edemiyorum. Küsünce ne mi oluyor? Sen eninde sonunda dediğime geliyor, ahlıyor, vahlıyor, işte o zaman bana kulak kabartıyorsun ama bazen iş işten geçiyor.

Diyorum ki gel bir tanışalım, Hasbihal edelim seninle. Çay içelim bir demlik. Sen seni anlat, ben de seni anlatayım sana. Yapma dediğimde yapma, çünkü yapacakların saçma. Yap dediğimde yaparsan da sen kazanırsın aslında.

Dersen ki yok, sen bilirsin. Kaybedersin. Güldürür ama ağlarsın, sorgulayamaz, gerçeği bilemez, göremezsin, Lokma olursun, şebek olursun, tek adam olamazsın.

Kullanmazsan beni cahil olursun, rezil olursun, yanlı olursun, komik olursun, adaletsiz olursun, günahkar olursun, yanlış ve yalan olursun.

İstemezsen birlikte çalışmamızı, yolun kaybolur, ömrün yok olur, sonsuzluğun ise mahvolur.

Beni sana kullanman için veren senin bu durumundan mutsuz olur, yerin bilmem ki nere olur.

Dünya değilim tek başıma ben, ben = Cennet, ben= ebedi saadet. Sen bildiğimi okurum dersen eksikleri olanla ne burada ne ahirette tutunamazsın

Seni dünyaya gönderen büyük sanatçı, senden ilk ve önce hep bunu istedi. Beni kullanmanı, ha ama öyle komik model kullanmaklar değil, kandırmacalı, kullandım deyip benden km’lerce uzakta durduğun yalancı kullanımlar değil. HAKİKATLE, HAKİKATLİ KULLANIMLAR...

Şimdi bir kez daha diyorum hu hu kimse var mı orda? Ben BEYİN... Senin BEYNİN...

TUBA IŞIK

 

 

 

 

adminadmin