1994-1997 Yılları arasında Tiryaki, Tarih ve Toplum, Toplumsal Tarih ve Birikim dergilerinde çeşitli makaleler yazarak Türkiye Sabetaycılığı hakkında eşine rastlanmayacak derecede açıklayıcı yazılar kaleme almıştır.
Bu yazıların toplandığı “Evet, Ben Selanikliyim” başlıklı kitabı 1998 yılında basılıp yayınlanmış olsa da bugün hiçbir yayınevinde bulamazsınız. Çünkü bu kitabın yayılması bizzat Sabetaycıların kendileri tarafından engellenmektedir. Zira resmi tarihin kirli çamaşırları bir bir ortaya dökülmektedir.
Bir de rahmetli Aytunç Altındal ile giriştiği söz dalaşı sonucu belirli kesimler tarafından kasıtlı olarak gözden düşürülmüştür. Bu yetmiyormuş gibi bir de “Türkiye’yi Avrupalılara şikâyet ediyor” suçlaması ile töhmet altında bırakılmıştır.
Ne yazık ki bu şikâyet suçlaması doğrudur. Zira görüştüğü kişiler her fırsatta Türkiye ve İslam düşmanlığını meslek edinmiş kişiler olup Türkiye’nin Avrupa Birliğine girmesine engel olmaya çalışan insanlardır. Burada Zorlu’nun hatası şudur; Türkiye’de özellikle İslam dinine bağlı insanlar ezilmekte ve azınlıklardan çok daha fazla zulüm Müslümanlara yapılmakta olduğunu bilmemektedir.
Başörtüsü yasağı ve bununla birlikte gelişen binbir türlü zulüm hiçbir Yahudi, Sabetaycı ve Hristiyan’a yapılmamıştır. 21 yıl önce yani 28 Şubat 1997 Darbesi esnasında yapılanları kimse unutmadı ve ruz-i mahşerde bunun hesabı sorulacaktır. Yargının müebbet hapis cezası verdiği kişilerin tutuklanmaması bir hukuk cinayeti olup dillere destan olacak bir olaydır.
Şimdilik dindar insanlara yapılan baskıları bir kenara bırakıp Türkiye Sabetaycılığı nedir, buna bakalım.
Sorudan da anlaşılacağı üzere demek ki Türkiye dışında da Sabetaycılar var. Özellikle Yakubi grubuna bağlı Sabetaycılar çok fazla sayıda evlilik yapmış olup dünya geneline dağılarak bulundukları toplumlar içinde asimile olmuşlardır. İsrail, Sabetaycılığı kabul etmediği ve vatandaşlık vermediği için yabancı Sabetaycılar sayıca çok azalmıştır. Bu nedenle biz özellikle Türkiye üzerine odaklanmaya çalışalım.
Onca kitap ve araştırma sonucunda anladığım husus şudur ki; Yahudiler kendilerini seçkin ve üstün bir sınıf olarak görmekte iken Sabetaycılar ise Yahudiler içinde kendilerini seçkin olarak ayrı bir yere koymaktadırlar. Reenkarnasyona inanmaktadırlar. Yani Sabetaycılara göre bazı ruhlar beden değiştirmektedir.
Demek ki Yahudiliğin kutsal kitabı Tevrat nasıl tahrif edip Torah-Talmud’a çevirmiş ise Sabetaycılar da Torah-Talmud kitaplarını Kabbala mistizmi ile tahrif edip Yahudilerin dahi kabul edemeyeceği bir hale getirmişlerdir. Bu yüzden bizzat Yahudiler, bu yeni Yahudi inancını bizzat Osmanlı Padişahı 4. Mehmet’e şikâyet ederek tutuklanmasını sağlamışlardır.
Çanakkale’de Aydos kalesinde tutuklu kalan Sabetay Sevi, burada boş durmamış hapiste olduğu halde devamlı surette çevresini genişletmiştir.
Nehemya Kohen isimli bir haham bu durumu İstanbul’a yeniden şikayet edince İstanbul’a getirilen Sabetay Sevi, eğer gerçekten de Mesih olduğunun test edilmesi söz konusu olduğunda derhal din değiştirir ve Müslüman olur.
Sevi’nin din değiştirmesi kendine inananlar arasında o kadar büyük bir hayal kırıklığı meydana getirir ki bir kısmı intihar edecek kadar bunalıma düşer. 200 Ailelik bir grup ise Sevi’ye inanıp birlikte din değiştirir. Lakin “benzet-benzeme” prensibine göre hareket eden bu insanlar gizli olarak Yahudi ayinlerine devam edip görünüşte Müslüman gibi davranırlar.
YAZININ TAMAMI İÇİN TIKLAYINIZ
