Korku, yaratılmışların fıtratına yerleştirilen beşeri bir duygudur ve her canlıda az veya çok bulunur. Canlılar arasında insan, duygularıyla değil aklı ile hareket ettiği için diğerlerinden farklıdır. Konumu, kariyeri veya statükodaki yeri ne olursa olsun; her insanın kendisine göre çekinceleri, endişeleri veya korkuları vardır. Bu durum herkesin kişilik durumuna göre değişkenlik arz eder. Korku, insanın sevindiğinde gözlerinin içinin gülmesi, hüzünlendiğinde yüz şeklinin değişmesi, heyecanlanınca terleme veya titremesi kadar doğaldır.
Allah (c.c.) akıl nimeti ile insana; doğruyu yanlıştan, iyiyi kötüden, güzeli çirkinden, adaleti zulümden ve Hakk’ı batıldan ayırma özelliği vermiştir. Bunun yanında, imtihan edilmek ve sınanmak için gönderildiği dünyada aklını kullanarak iradesini; iyiden, doğrudan, güzellikten, adaletten ve Hakk’tan yana kullanmasını tavsiye etmiş, buna uymaması halinde “dönüşünüz bana” diye de ikaz etmiştir.
