Adamın biri, dövme yapan bir adamın yanına gelip şöyle demiş:
-Bana bir dövme yap; ama sakın canımı acıtma.
Dövmeci, adama;
- Ne dövmesi yapayım? diye sordu.
Adam;
- Bir kükremiş aslan resmi olsun. Gayret et, adam akıllı yap, dedi.
Dövmeci, bu sefer şöyle sordu:
- Vücûdunun neresine yapayım?
Adam;
- İki omzumun arasına yap, diye cevap verdi.
Dövme yapan adam, işe koyuldu. İğneyi batırınca, adamın sırtı acımaya başladı. Dövmeciye;
- Aman usta! Beni öldürdün! Ne yapıyorsun? diye bağırdı.
Usta;
- Aslan yap, dedin ya! dedi.
Adam;
- Peki neresinden başladın?
- Kuyruğundan.
Bu cevap üzerine adam, dövmeciye şunları söyledi:
- Aman iki gözüm! Bırak kuyruğunu. Aslanın kuyruğu ile kuyruk sokumum sızladı, nefesim kesildi, boğazım sızladı. Varsın aslan uyruksuz olsun. İğne yarasından yüreğime fenalık geldi. Bayılacağım neredeyse.
Dövme ustası, bu sefer adamın başka bir tarafını dövmeye başladı. Tabii adam yine bağırdı:
- Şimdi aslanın neresini yapıyorsun?
- Kulağını.
Adam, yine;
- Bırak aslan kulaksız olsun. Orasını da yapma, dedi.
Usta, adamın başka bir yerine dövme yapmaya başladı. Ne var ki adam, yine feryadı bastı. Adam, ustaya;
- Bu sefer aslanın neresini yapıyorsun? dedi.
Usta;
- Karnını, diye cevap verdi.
Adam;
Fena hâlde acıyor. İğneyi bu kadar batırma. Bırak aslan karınsız olsun, dedi.
Bu sözler üzerine dövme ustasının canı iyice sıkıldı, öfkelendi. Sonunda iğneyi yere atıp adama şöyle bağırdı:
- Âlemde kimse böyle bir hâle düştü mü ki? Kuyruksuz, kulaksız, karınsız aslanı kim gördü? Böyle aslan mı olur? Böyle bir aslan gören varsa dövmeyi de o yapsın!
