Musa Peygamber, Allah’a dedi ki:
- Ey hesap gününün sahibi olan Allah’ım! Yapıp düzenledin de neden sonra yine bozar, yıkarsın? Can verir; erkekler, kadınlar yaratırsın. Sonra bunları yıkar mahvedersin. Neden?
Allah, bu soru üzerine şöyle buyurdu:
- Biliyorum ki bu soruyu gafletle sormuyorsun. Yoksa hoş görmez, gazap eder; bu sorun yüzünden seni incitirdim. Madem ki sordun, öyleyse cevabını duy. Ey Musa! Yere bir tohum ek de bunun sırrını anla, insafa gel.
Musa Peygamber, duyduklarından etkilendi ve tohumu toprağa ekti. Bir zaman sonra ekin bitti. Ekin olgunlaşınca başak verdi. Güzelce yetişti.
Musa Peygamber, bir orak alıp ekini biçmeye başladı. O sırada bir ses duyuldu:
- Ey Musa! Neden ekip yetiştiriyorsun da sonra kesip biçiyorsun?
Musa Peygamber;
- Ya Rabbî! Burada tane de var saman da. Onun için kesiyorum. Çünkü tanenin saman ambarına konması doğru olmaz. Saman da buğday ambarına konamaz. Bu ikisini birbirinden ayırmak için biçiyorum, diye cevap verdi.
O zaman Allah buyurdu ki:
- Bu bilgiyi sen kimden aldın?
Musa Peygamber;
- Rabbim! Bu ayrıcalığı bana sen verdin, diye cevap verdi.
Allah, bu kez şöyle buyurdu:
- Öyleyse nasıl olur da benim de ayrıcalığım olmaz. Halk arasında temiz ruhlar da var kirli ruhlar da. Nasıl buğdayı samandan ayırmak gerekiyorsa, iyi ile kötüyü de öylece birbirinden ayırmak gerekir.
