Sabır, vicdanı rahat olanlara yaşama sevinci sunar. Kötü şartlarda, olumsuzluklarda metanetli ve sakin oluşa yönlendirir insanı.
İnsanların makam mevki için sevildiği, zenginlerin düğününe çelenklerin, çiçeklerin yağdığı, fakirin evininin sadece fitre ve zekât parası için ziyaret edildiği bir dünyadayız. Bencil, vurdumduymaz, kendinden başkasını düşünmeyen, özündeki iyiliğe tezat hayatlar oluşturuyor metropolün simasını. Kirli dünyanın karşısında dimdik durmak faziletli yaşamdan taviz vermemek için, sabır sanatı ile taçlanmalı insan.
Sabır yolculuğuna çıktığında tanırsın insanları. Bu meşakkatli yolda bazen yağmurda ıslanışı paylaşırsın, bazen de sessizliği. Sabrın yoldaşı bir yudum kahve yani vefalı dostlardır. Vefa da şiir gibidir. Seni ayak basmadığın memleketlere sırdaş kılar. Sabır ne kadar zahmetli duyguysa, vefa o kadar köklü olur.
