En güzel sözlerin sahibinin adıyla…Allah’ın adıyla…
Bir hayli zaman oldu sana yazmayalı. Ortalık göz gözü görmediği zamanlardan bir zamandır yaşadığımız. Derdi davası olan insan bulmak zor şimdilerde. Şimdi buralarda neler yapıyorum diye merak ediyorsundur? Yazıyorum, hani seninle memleket meseleleri için kafa yorardık, toplum bilimcilere taş çıkarırcasına yorumlardık olup bitenleri ve sana en güzel muhalefeti yine ben yapardım ya şimdi buradan söylüyorum. Ne ülke düzeliyor, ne terör bitiyor ne de…Ama yazıyorum…
Başörtüsü yasakları vardı sen gittiğinde, şimdilerde kimse kimsenin giydiğine veya taktığına karışmıyor. Ülkem daha büyük sorunlarla mücadele ediyor. Sen ise gittin… Bana, memlekete, sevdiklerine, kızdın ve seni anladım hak verdim, kabul ettim…
Ne kadar çok acı yaşanmış buralarda sen yokken… Ruhum bazen yeryüzü ile gökyüzünün arasında sıkışır kalırdı. Gelseydin çıkarsaydın derdim ama olmadı sen gelmemeye yemin etmiştin bir kere. Ülkemde ne kadar ‘öteki’ olmuştuk ne çok içimize kapanmışız, sen nerden bileceksin…Bana kızgınlığına bir ömür ceza vermiştin.
