Sürekli istikrar için “evet”

Kılıçdaroğlu’nun istikrar dediği koalisyonların ömrüne birlikte bakalım. İlk koalisyon 20 Kasım 1961 tarihinde cuntacıların dayatması ile CHP ile Adalet Parti arasında kuruldu, 7 ay sürdü. 2. Koalisyon 25 Haziran 1962’de, CHP, Yeni Türkiye Partisi (YTP), Cumhuriyetçi Köylü Millet Partisi (CKPM) ve bağımsız milletvekilleri arasında kuruldu, lakin 1.5 yılı bile deviremediler. 1963’te CHP, bağımsız vekiller ile ittifak yaptı, birliktelikleri 14 ay sürdü. 20 Şubat 1965 tarihindeki AP-YTP-CKMP-MP koalisyonu ise sadece 8 ay ayakta kalabildi. Erbakan’ın MSP’si ile Ecevit’in CHP’si arasında 1974’teki koalisyon 2 yıl görevde kaldı. Adalet Partisi (AP), Milli Selamet Partisi (MSP), Milliyetçi Hareket Partisi (MHP) Cumhuriyetçi Güven Partisi (CGP) ise 1975 yılında koalisyon hükümeti kurdu. Hükümetin ömrü 27 ay sürdü.AP, MSP ve MHP’nin 1977’deki ortaklığı da sadece 6 ay sürdü. CHP’nin son koalisyon ortaklığı olan ve 1995’te kurulan DYP-CHP hükümeti ise 4 ay da devrildi. Kılıçdaroğlu’nun haklı bir pay var. Koalisyonda istikrarsızlık çok istikrarlı. Tarihimizdeki en uzun koalisyon 3.5 yıl sürmüş, peki sonunda ne olmuş? Şubat 2001 krizi. Bankalar battığı, milletin parasının buhar olduğu, 1 milyonu aşkın kişinin işsiz kaldığı, IMF’nin karşısında el pençe divan durulduğu bir kriz. Kılıçdaroğlu’nun savunduğu koalisyon tamamından Türkiye en az 20 yıl kaybetti. Koalisyonlar güvensizlik, kaos, kargaşa demek, ekonomik kriz demek, devletin itibarının yerlerde sürünmesi demek, içine kapanmak demek, üretememek demek. Cumhurbaşkanlığı Sistemi ise sürekli istikrar anlamını taşıyor. Cumhurbaşkanını 5 yıllığına seçeceğiz ve bizim irademize kimse el uzatamayacak, artık koalisyonlar olmayacak, hükümet krizleri yaşanmayacak. 16 Nisan’da “EVET” dersek “Acaba hükümet kurulur mu?” sorusu bir daha aklımıza gelmeyecek, aklımızda sadece hedeflerimiz olacak, refah seviyemiz katlanacak. Güçlü bir Türkiye için “EVET”, ekonomik bir süper güç için “EVET”