İnsan yaratılan mahlûkat içerisinde en şerefli varlık olarak ifade edilmiş olsa da aciz bir varlıktır. İnsanın dışındaki tüm varlıklar doğumundan itibaren ayakları üzerinde durmaktadırlar. İnsanoğlu ise anasına muhtaçtır. Bu bağlılık en az beş yaşına kadar mutlak olarak devam etmektedir. Daha sonra da kaç yaşına gelirse gelsin ana-babaya ihtiyaç devam etmektedir.
Hiç kimse 0-5 yaş aralığını hatırlamadığı için de yaşanan süreci bilme şansı yoktur. Ancak anne-baba olduklarında bazı gerçeklerle yüzleşseler de ay bacayı savuşmuş oluyor. Babayı bir kenara bırakırsak, annelik oldukça zor ve meşakkatlidir. Çocuğu 9 ay karnında taşıması bile başlı başına bir mucizedir. Çocuk doğduktan sonra 24 saat onun emrine amadedir. Hayatını ve tüm planlarını ona göre yapmaktadır. Tabi bu arada kendini ihmal ederek aynı zamanda yıpranmaktadır. Eşi de yardımcı olmuyorsa, o zaman annenin bunalıma girmesi an meselesidir.