Samsunspor’dan hiç kopmadı, hep takımla iç içe yaşadı. Samsunspor’un oyuncusu, kaptanı, yöneticisi ve en zor günlerinde başkanlığını yaptı ve Samsunspor ile özdeşdeşti. Ve fakat kulüpte bir merasim bile yapılmadı. Buna herkes tepki gösteriyor ama artık iş işten geçti.
Samsunspor profesyonelleştikçe duygularını yitiriyor, vefasızlaşıyor mu? Sanki biraz öyle oluyor çünkü profesyonellik demek zaten duyguların işe karışmaması demek değil mi? Öyle olmasa Emin kaptan böyle uğurlanır mıydı?