Cinsellik, günümüzde henüz en iyi şeklini alabilmiş değil…
Bu konuya yönelik sürekli tekrarlanan şikâyetler yayın organlarında dile getiriliyor ve cinsel terapistlerin muayenehanelerini dolduruyor.
Cinsel isteksizlik, ereksiyon sorunları, hazza erişmenin zorluğu…
Son zamanlarda yapılan bazı anketler hatırı sayılır sayıdaki erkek ve kadının şu gerçekle yaşadıklarını bildiriyor: ‘’Cinsel Kıtlık’’
Hayat biçimlerinin özgürleştiği ama aynı zamanda erotizmin aşırı sergilendiği bir çağda merak uyandıran bir fenomen bu!
Cinsellik her yerde gibi görünüyor ve aynı zamanda hiçbir yerde!
Cinsellik konusunda tedavi amaçlı bir yardımın hiç kimse için kolay olmadığına inanmasını istiyorum.
Günümüzde artık cinsellikle ilgili konularda özgürce konuşuyor olmamıza rağmen bu konuşmayı yaparken bir insanın kendi biricik kaderiyle alakalı, çok içten bir yere dokunduğunuz için durum karmaşıktır.
O derin kısma ulaşmak, sert çekirdeğin bir yabancı tarafından gün ışığına çıkarılması..
Yargılanma, korkusu, yara alma korkusu; rahat olamama, çıplak kalma; tüm bu şartlar altında yapılacak hassas bir ameliyat anlamına gelir.
Bu, klasik bir tıp sınavında sökülebilir parçaları sökmekten çok daha zordur.
Dolayısıyla da kişisel olana, gösterilmekten utanılana dokunuyorduk. Bu iki kavram çifti, ‘’utanç’’ ve ‘’kişisel’’, cinsellikle çaresizce bağlantılıydılar.
İç dünya sadece kamusalın karşısına konulan bir ‘’özel olan’’ değildir. Bizi ileriye taşıyan ve aynı anda utanç bariyeriyle sınırlandıran bir uzamdır.
Şüphesiz bu sınır, içinde yaşadığımız çağ ve kültürlere göre değişkendir.
Peki, günümüzde cinsel özgürleşmenin yok olduğunu söyleyebilir miyiz? Hayır, kesinlikle.
Cinsellik adeta ayak direyerek kamusal alanda sergileniyor.
Utanç ise her birimizin kalbinde var olmaya devam ediyor.