Birbirine yardımcı olmak, hem ahlaken ve hem de insanlık görevi için güzeldir. Manevi açıdan kişiye huzur verir, birine yardım ettim veya birilerine iyilik yaptım, bu yüzden o karşıdaki kişi huzura kavuştu gibi duyguları çoğumuz yaşamışızdır. Hal böyleyken, iyilik güzeldir ama anlayana demek lazım çünkü sizin yaptığınız iyilik, belki de karşıdaki insanın umurunda değildir veyahut vefa duygusu olmayan birine yapılıyordur o iyilik.
İnsanı, insan yapan en önemli olgulardan biri anlayıştır, anlayış olması içinde hem akıl ve hem kalbin sağlam olması gerekir. Kalp ne kadar iyi olursa olsun, eğer akıl süzgecinden geçmeyen fikir veya olay oldu mu, o kesinlikle yanlışa sebebiyet verir veya tam tersi durumda da bu durum geçerlidir. Çoğumuz karşılaşmışızdır, iyilik yaparız ama bir teşekkürü bile bizlere çok görenler vardır, hatta sanki zorundaymışız gibi davrananlar vardır. Bazen düşünürüz acaba hata biz de mi yoksa onlar da mı diye?
Deneyimlerden öğrendiğimiz kadarını aktarırsak, iyilik, kesinlikle bilene ve anlayana yapılır. Halden anlamayan, sürekli iyilikten, kötülük ve yokmuş gibi davranan birilerine iyilik yapmak, olsa olsa saflık olur. Anlayış çok önemli, birinin yaptığı davranışı akıl ve kalp süzgecinden geçirip değerlendirmek gereklidir ve hatta elzemdir çünkü olması gereken budur.
Aile, toplum ve devlete bile iyilik yaptığınızda, birilerinin takdirini en azından bir sözle almak, en doğal durumdur. Bu kişinin yaptığı iyiliğe veya onun egosunu tatmin etmek için değildir, bilakis onu iyiliğe teşvik etmek için yapılan bir jest veya onurlandırmak için atılan adımdır. Kimseye bu zamanda günahını vermeyen insanlara bile yardımcı olan birilerini yüceltmek gerekir ki diğer insanlar da etkilensin ve birbirleriyle yarış haline girebilsinler. Bu ikili arkadaş ilişkilerinde, eşler veya aileler için de geçerlidir. Biri size üç, beş adım geliyorsa şayet, zahmet olmazsa siz de bir, iki adım atmayı öğrenin.
Anlayışsız ve birbirine tahammül edemeyen insanlar türedi çağımızda, en küçük olayı bile dağ gibi büyüten ve insanların yarasına tuz basan bir insan topluluğu. İnsanlar birbirlerini faziletli davranmazsa ve birilerinin kalbini yumuşatmayacaksa nasıl kurtuluşa erecek dünyamız diye düşünmek lazım. İyilikten anlayan, doğruluktan yana olan ve en önemlisi bu hareketlerin ne için yapıldığını idrak eden insanlarla karşılaşalım çünkü anlamama ve anlayışsız insan sorunu var toplumumuzda ve diğer toplumlarda.
Sevginin, huzurun ve mutluluğun sizi bulması dileğiyle