Evin en küçüğü olmak herkese nasip olmadığı için bunu bir kader çizgisi ve de nasip/kısmet çerçevesinde değerlendirmek gerekir.
Artı ve eksileri ile iyimi dir? Yoksa kötümü dür? Konusunda net bir şey söylemek mümkün değildir. Bu durum durduğunuz yere ve paradigmanıza bağlıdır.
Ebeveynler açısından bakılır ise; önceki çocuklarda elde edilen tecrübe ile daha bilinçli büyütüldüğü söylenebilir. Önceki dönemlerde yapılan hatalardan ders alınmış ve çocuğun kişiliğinin oluşmasında daha etkin rol oynadıkları iddia edilir.
Büyük kardeşler açısından bakıldığında; “Oh be artık ayak işlerine bakacak birisinin olması dolayısı ile daha rahat edeceğiz” düşüncesi hasıl olmaktadır.
Bunun yanında oyuncaklarla oynamak yerine kardeşimizle oynamanın ve eğlenmenin hazzını yaşayacağız duygusu hakimdir.
