Mehmet Nuri Güleç ve kendi aramızdaki ismi ile Fırncı Ağabeyimiz ruhunu Rahman’a teslim eyledi. Aramızdan ayrıldı diyemiyorum çünkü gönlümüzün hala en güzel köşelerinde yerini muhafaza ediyor.
Fırıncı Ağabeyim ile tanışmamız 1980’li yıllara varır. Fatih Kıztaşı semtinde adına “Nurtaşı” dediğimiz bir medresemiz vardı. Burada kalırdı. Daha sonra evlenince çok yakınındaki bir eve taşındı. Lakin kendisini daima ziyaret eder sohbetlerine katılırdım.
Bediüzzaman’ın eserlerinin neşredilmesinde çok büyük emeği geçmişti. Fakat onun en önemli yönü Bediüzzaman’ın İstanbul’a geldiği bir dönemde kira ile babasının evinde kalmasıydı. Fakat kendisi bu durumu hiçbir zaman öne çıkarmazdı. Lakin Bediüzzaman ve onun yakın arkadaşları ile ilgili hatıralarını daima anlatırdı. Türkiye’nin yakın tarihi ile ilgili olarak kendisinden o kadar çok şey öğrendim ki; bunları yazıp söylemekten acizim.
Fırıncı Ağabey çok mütevazi ve güler yüzlü bir zat idi. Kimseyi kırmadan konuşur yanlış anlamalara yol açmamak için fevkalade güzel bir üslup ile sohbet ederdi. Tam bir İstanbul beyefendisiydi.
