Medeniyet suç işlendikten sonra suçluyu sorgulamakta, iman suç işlenmeden önüne geçmektedir.
Bediüzzaman Said Nursi Hazretleri aslında içtimai, siyasi, bürokratik vb. konuları en iyi bilmektedir. Fakat bu bilgilerinin önem derecesi programının en sonunda gelmektedir. Bunlar fani dünyanın görevi olmayanlar için geçici şeyler olup bu konularla herkes ilgilenmektedir. Ancak onun davasıyla ilgilenen çok azdır.
Merhum Ali Ulvi Kurucu Beyefendi bunu sürekli dile getirmektedir:
“Üstad; Risale-i Nur Külliyatı’nda dinî, içtimaî, ahlâkî, edebî, hukukî, felsefî ve tasavvufî en mühim mevzulara temas etmiş ve hepsinde de hârikulâde bir surette muvaffak olmuştur.” (1/17)
