1776’ da “Bırakınız yapsınlar, bırakınız geçsinler” diyen Adam Smith görmeliydi bu günleri; Kapitalist kafanın ve ahlakın nasıl yıkıp geçtiğini bütün insani değerleri. Heleki şehirleşme girdabına sürüklediği insanlığın modernitenin kıskacında nasıl da canhıraş olduğunu. Emperyalizmin-Siyonizmin Püriten ve Pagan manifestolarca bütün insanlığı maddi ve manevi açılardan talan ettiğini…
1789 yılında ilk kez akademik açıdan kullanılan aslı Latince olan terör kavramınında yerli yersiz kullanılan ifadelerden biri olduğunu.
“Anarşi”nin yani kargaşanın olduğu yerlerde “Terör”ün mutlaka olacağını… “Kaos”un ise bilumum beşeri/şer sistemlerin “ruh”u olduğunu…
Mutlak surette “güç”ü ele geçirmeye/geçirmiş egemenlerin, hegemonların adeta bir “yüceler meclisi” oluşturduklarını ve “tanrısallık” iddiasıyla bütün yeryüzünü fitneyle,hüzünle, acıyla donattıklarını…
Bir taraftan hegemonların baskıcı zulümlerine karşı insanların direniş çabaları, bir yandan da aynı hegemonların kendi atraksiyonlarına kılıf hazırlamak için yapmış oldukları organizasyonların eylemleri “terör” olarak ifade edilebilir.
‘Korkudan sarsıntı geçirme’ veya ‘korkudan dehşete düşmeye sebep olma’ anlamında kullanılan “Terör” kavramına biz de bir yaklaşım gösterelim istedik.
Araştırmacılara göre geniş anlamıyla terörizm faaliyetlerine ilk Romalılar döneminde rastlansa da terörizmin modern tanımının Fransız Devrimi’nden sonra oluştuğunu ve Sanayi Devrimi’nden sonra şekillendiğini düşünebiliriz.
1-Ulaşım devrimi: Buharlı makineler ve trenin keşfinden sonra insanlar daha fazla hareket özgürlüğüne sahip olmuşlardır. Bu da terörizm açısından baktığımızda operasyonlar için daha geniş bir saha ve hedef kitle anlamına gelmektedir.
