Teni şişmanlattığın yeter, birazda gönlü şişmanlatmaya bak’ cümlesi bizi düşündürdü.
Çünkü ten toprak gıdasıyla şişmanlar ama gönül şişmanlığı toprak gıdasıyla olmadığı aşikardır. Gönlün gıdası ten gıdası VE şişmanlığı ile kıyaslanamaz. Zira gönül, ten gibi maddi unsurlar dan mütevellid değildir. Gıdası da maddi şeylerle olmaz. Akıl da böyledir Ruhumuzda da öyle. Gönlün ve ruhun gıdası bir başka çeşittir yani cihetsiz alemdendir.
Ancak bu sözdeki maksadı anlamak önemlidir. Zira ten vasıfları ile gönlün vasıfları yani huyu aynı değildir. Bu misal dikkati celb için sana söylenen hikmetli bir sözdür.
Bu bir örnektir insana söylenir. Bu misal konunun anlaşılması akla sığması için insana verilmiş az benzer bir örnektir. Hiçbir misal, asla benzemez. Benzerse o zati misal olmaz, yani aslı olur. Kısaca o misal, örnek olmaz. Her insanda nasıl aynı benzer uzuvlar mevcudsa, bunun gibi insanda gönül, ruh, can, akıl gibi suretsiz manevi uzuvlar (kuvveler) var ki gözle görünmezler. İnsan, maddi ve manevi unsurları cem eden ve yaratılan izafi varlıktır. Maddi ve manevi unsurlardan yaratılan varlıklara örnek gerekirse melekler,cinler, ve insan ve hayvan bu soruya cevabtır.
