İnsanı önemseyen yüce Allah ona karşı gayet merhametli davranıp, şu hatayı bu hatayı işledi diye dergahı kudretinden atmaz, bir çıkar yol olarak pişmanlığı ve tövbe ile kendine gelme fırsatını insana vermiştir.
“Kim ki tövbe der, iman eder, salih amel işlerse biz taksiratlarını hesenata çeviririz” diyor yüce Allah, Resul-i Kibriya efendimiz “Günahlardan tövbe eden sanki günah işlememiş gibidir” ifadesiyle ayeti başka bir açıdan anlamlandırıyor. Dikkat buyursanız tövbe eden, iman eden ve ameli salih işleyenlerin Allah katında mükafatlandırılması söz konusu.
Bundan dolayı ne kadar Allah’a şükretsek azdır. İnsanoğlu “beşerdir şaşar” misali eğer bir kusurdan dolayı bizi görmezlikten gelseydi halımız nice olurdu? Namaza dahi kaza imkanı veren İslam dinine selam olsun.
Ama nasıl bir tövbe?
Tabi tövbe derken Nasuh bir tövbeden bahsediyorum, akılda kalan tövbe, hatırlandıkça Allah’a verilen sözü hatırlatan tövbe, akşam tövbe edip sabah aynı günahlara devam edersek bir sonraki akşam tövbe etme fırsatını elde etmeden ölebiliriz, iyi düşünmek lazım.
