Allah (cc ) zıdlar dan müstağnidir. Maksada bakıldığında ikilik kalmaz. İkilik parça buçuklarda yani varlıklarda olur.
Ancak temel yani asıl ise birdir. Alemlerin yahut ademin halk edilmesi bu ikilikle başlamıştır. Halk edilen bu ademi yahut alemi genel olarak alimler, varlık ve yokluk sıfatları ile iki özellikte tarif etmişlerdir. Bu iki tema, Küllü akl ve küllü nefs olarak, nispet edilir. Yani bu alemler bir birine zıd yaratılmışlardır. Ama uyumludur. Biri görünür biri ise şimdilik insana görünmez. İlahi emirle yaratılan alemler tenezzul mertebesi itibari ile kendi içinde ayrıca yine zıd alem yani cins ve şekillere açılırlar. Kesrete doğru nuzul eder dağılırlar.
Alimler, bu alemleri izafi veya itibari varlık ve yokluk alemi olarak nitelendirir. Alemler yüce Allah (cc) ın murad etmesi ile kevn olmuştur. Sahih olan rivayetler ''küntü kenzen mahfiyyen sırrı'' ve ilahi muhabbetten sebeb mütevellid tir. Bir başka kabil görüşle, Alemler Hakkın mukaddes bir hayalidir. Onun hayali ise işte bu yaşadığımız maddi varlık ve ardındaki yokluk alemidir. Bu alemler Allah'ın isim ve sıfatlarının tecellisinden ibarettir. Ama nihayetinde hepsi yaratılmıştır. Bu asla unutulmamalıdır.
Şehadet alemi, dünya ve ahiret hayatı olmak üzere iki kısma ayrılır. Yani şehadet alemi olarak nitelenen alemlerde yine birbirine zıd alemlerdir. İndi ilahide yaratılmadan önceki ilmi ve suret haldeki ,varlık ve yokluk alemi ile sonra yaratılan varlık ve yokluk alemi yani şehadet alemi olan dünya ve ahiret alemi bir birine karıştırılmamalıdır. Mutlak Yokluk yani mutlak gayb , erişilmez olandır. Bu varlık ise zuhur alemi yani şehadet alemini barındırır .Bu yokluk, varlığın ruhu gibidir. Yaradılan her alemden sonraki mertebe önceki aleme göre gayb tir.
