Modern zamanların yeni bir mahrumiyet biçimi olan ve içinden sıyrılamadığımız yalnızlık; kişinin, istediği halde başka insanlarla paylaşımda bulunamamasıdır. Modern yaşam, kentleşme ve farklılaşan yaşam biçimlerimiz, fiziki olarak yalnızlığa imkan vermese de manevi anlamda yalnızlığa itmektedir bizleri. Bir yandan kendine yeten bireyler olma iddiasıyla hareket ederken; diğer yandan samimi, içten dostlukları, akrabalık ve arkadaşlıkları özlüyoruz.
Duyguda, histe, acı ve sevinçte samimi birliktelikler; yerini sanal ve geçici paylaşımlara bıraktı. Teknolojinin bize sunduğu yeni imkanlar, ulaşabileceğimiz insan sayısını artırırken; ilişki ve iletişimlerimizin içini boşalttı, tanıdıklarımız artarken dostlarımız azaldı. Dünyanın farklı ülkelerinde neler olduğunu bilir iken evimizdeki çocuğumuzun, mahallemizdeki kimsesizin halini bilemez olduk. Umursamazlık, bencillik, bireycilik aidiyet duygumuzu neredeyse yok etti. Bütün bu değişimler, sadece içine hapsolduğumuz yalnızlık duygusunu değil aynı zamanda yaşam biçimimizi, ev, iş, aile tasavvurumuzu da derinden etkiliyor.
Her şeye rağmen, yalnızlığın karanlığında yitmemek ve tahribatından korunmak için, yalnızlığın hayatımızın tümüne yayılmasını engellemek için:
-İnsan insanın kurdudur anlayışı yerine insan insanın yurdudur anlayışına sahip olalım.
-Mahalle kültürünü, komşuluk ilişkilerini, kardeşlik ahlakını yeniden yaşatıp birbirimize ülfet edelim.
-Modern hayatın keşmekeşi ve kalabalığı içinde kaybolmamak için insan olmanın sıcaklığına ve samimiyetine sığınalım.
-Hoşgörülü olalım. Ait olmaktan, hata yapmaktan korkmayalım.
-Özel olduğumuzu kabul edip; benim de rahatça anlaşabileceğim kişiler ve olduğum gibi sevilebileceğim ilişkiler ve insanlar mevcuttur diyebilelim.
-İhtiyacı olanlar için fedakarlık yapalım.
-Aile bağlarımızı güçlendirelim. Aidiyet duygusunun, boşlukta olma duygusundan daha sağlılklı olduğunu unutmayalım.
-Sosyal mekanizmalara üye olalım. Dini, sosyal ve kültürel kurum ve kuruluşlara
-insanları değerlendirme kriterlerini azaltalım. Kusursuz insan aramak yerine kusur ile baş etme bakış açısı kazanmaya çalışalım.
Selam ve dua ile…
Ayhan Engin