Muhalefetin neden başlı sorusu isi çok kritik. Tarih sebep-sonuç ilişkileri etrafından şekillenir. Neden olmazsa, sonuç doğmaz, olaylar gelişmeler, yenilikler vücut bulmaz… Demokrasinin geldiği 1950’den bu yana seçilen hükümetler ile cumhurbaşkanları arasında ciddi problemler oldu. Kişiler arasındaki yetki, ideolojik problemler daima faturayı millete ödetti. Turgut Özal ve Süleyman Demirel uyumsuzdu, hatta Demirel, Özal’a “Çankaya’daki zat” sıfatını yakıştıracak kadar ileri gitmişti. Özal’ın şüpheli ölümünden sonra Çankaya’ya çıkan Demirel, projesi Tansu Çiller ile bile sorun yaşadı, ikili arasındaki sorun 1994’te Türkiye’yi ekonomik krize sürükledi. 1995 seçimlerinde işbaşına gelen REFAH Yol hükümetinin Başbakanı merhum Necmettin Erbakan’da, Demirel’in hışmına uğradı. Demirel, bürokratik vesayetin Erbakan’a saldırılarına sessiz kaldı, hatta destekledi, sürecin sonunda 28 Şubat post modern askeri darbesi gerçekleştirildi, milletin iradesine ipotek kondu, yasaklar dönemi başladı, bürokratik vesayet, para baronları Türkiye’yi kontrol altında bankalar hortumları, fatura yine millete çıktı.
19 Şubat 2001 günü Ecevit ile Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer arasında yaşanan kriz ise neden çift başlılığın Türkiye’ye darbe vurduğunun en can alıcı noktası. Devlet Denetleme Kurulu üzerindeki tartışma üzerine Sezer, Ecevit’e Anayasa kitapçığı fırlattı, dönemin Başbakan Yardımcısı Cindoruk’ta üzerlerine gelen kitapçığı Sezer’e iade etti. Söz konusu krizin Başbakan Ecevit tarafından kamuoyuna duyurulmasının ardından, Türk Lirası bir gecede yüzde 40 eridi, borç 27 kat katlandı, enflasyon yüzde 60’ı aştı, faizler yüzde 160’ı gördü, Türkiye’den milyarlarca dolar para çıktı, işsizlik uçtu netice olarak 19 Şubat tarihin en büyük ekonomik krizinin fitili ateşli. Sorun hep iki başlılık, vesayetin temsilcileri ile milletin seçtikleri arasındaki kavgaydı. Cumhurbaşkanlığı sistemiyle iki başlı krizler yaşanmayacak, millete fatura çıkmayacak, milletin seçtiğinni üzerinde bir güç olmayacak, Türkiye’nin ilerleyişi şahısların kavgası ile durdurulamayacak, işte bu yüzden “Evet” kalıcı istikrar için “Evet”, krizleri bitirmek için “Evet”
