Kızgınım...
Kırgınım...
Mutsuzum...
Seviyorum...
Seviliyorum...
Yorgunum...
Mutluyum...
Aşığım...
Güvenmiştim...
Siz bunlardan hangisini hissediyorsunuz?
Yaşadığımız hisler genel olarak anlık oluyor lâkin bize üzüntüler uzun, mutluluklar kısa gibi geliyor.
Düşünmeye başladınız değil mi?
Kiminiz de, sen ne hissediyorsun diye içinizden geçiriyor olabilir.
Ben...
Kırgınım.
Kızgın olmayı kendime yük görürüm. Kırgınlıklarımı da söyleyemem.
Bir çoğunuz gibi
Dağ dağa küsmüş dağın haberi olmamış misali
Peki bu duygularınızı kiminle paylaşıyorsunuz.
Eşinizle mi?
Dostlarınızla mı?
Çocuklarınızla mı?
Doktorunuzla mı
Yoksa sosyal medyada çaktırmadan mı?
Kendinizle mi?
Yoksa benim gibi aynanın karşısındaki güzel insanla mı konuşuyorsunuz?
Güzel bir teknik kendi kendinizle değil, aynadaki kendinizle konuşmak.
Ben yaparım. Aynaya bakıp kendime çok güzelim, iyi bir insanım diyerek. Dertleştiğim de olmuştur. Başkasından beklemek yerine kendini övmek kendi sağlığına şükretmek iyi geliyor. En güzeli de Allah'a anlatmaktır.
Yani DUA
Bir çok duygu yaşıyoruz gün içinde, her insanın kendine has çözümleri var. Yaşadığımız tüm duygular için bin defa şükretmeliyiz.
Neden mi?
Çünkü nefes alıyoruz.