Çanakkale!..
Kimseden emir beklemediler. Kınaladı oğlu Hasan’ı Elif Ana. Dualarla gönderdi cepheye. Çünkü onların kocaman yüreklerinde; DİNİMİZ (İMÂN), DEVLETİMİZ, MİLLETİMİZ (TÖRE VE MİLLÎ AHLÂK/TERBİYE) VE VATAN SEVGİSİ vardı. Her bir Mehmetçik Yavuz Ata’sı gibi “ÖLÜRSEK CENNET BİZİM, KALIRSAK DEVLET BİZİM.” şuuru ile gidiyordu cepheye.