“Atlılar geniş çayırlığa dağılmışlar, dinleniyorlardı.
Atından inmemiş olan Yüzbaşı İşbara Alp buyruklar veriyor, atını öteye beriye sürüyordu.
Gece basıp ortalık iyice kararınca o da atından indi.
Çerilerinin yaktıkları ateşe doğru yürüdü.
At uşağı Çalık onun atını almış gezdiriyordu.
Bu gece yüzbaşının gönlünde bir sıkıntı vardı...
