Aslolan evdeki tüm bireyler için kesilmesidir. Hatta daha doğrusu birisi bizzat kesilirken diğerlerinin bağış yapılması kurbanın ruhuna daha uygundur. Kurban dışında et yüzü görmeyen insanlar için büyük bir fırsat olmaktadır. Böylece ibadetin dışında zengin ile fakir arasında ki uçurum da giderilmiş olarak sosyal doku güçlendirilmiş olacaktır. İslam’da tüm ibadetlerin ecir ve sevaplarının yanı sıra mutlaka topluma yansıyan faydalarının da olması müthiş bir varoluştur. Hiçbir inanç sisteminde çok boyutlu böyle bir fayda mevcut değildir.
Hz. İbrahim oğlu Hz. İsmail’i kurban ederken Yüce Allah kurban olarak Cebrail vasıtası ile koç göndermemiş olsaydı halimiz nice olurdu? Ciğerparemiz evlatlarımızı kendi ellerimiz ile boğazlamak ne çetin bir imtihan olurdu. Ve bu sınavı kaçımız geçerdik. Sırf bu yüzden bile kurbana bakış açımız bu yönde olmalı ve şükür ifadesi olarak daha hassas davranmamız gerekir. Anlatılan bu kıssayı sadece masal gibi dinleyip geçiştirmek yerine derin düşüncelere dalarak tefekkürle bu ibadeti yerine getirmeliyiz.
