*“Allah, o canları öldükleri zaman, ölmeyenleri de uyuduklarında alır. Sonra haklarında ölüm hükmü verdiklerini alıkor, diğerlerini de takdir edilmiş bir süreye kadar salıverir. Şüphesiz ki bunda düşünecek (…) için nice âyetler, ibretler vardır.” (Kur’an-ı Kerîm; Zümer Sûresi, âyet 42’den)
* “Azrail’in ‘Naziat’ ve ‘Naşitat’ diye anılan yardımcıları ve elemanları vardır. Allahü Teâlâ şöyle buyurmaktadır: ‘Andolsun Naziat’a, ruhları şiddetle çekip çıkaranlara; andolsun Naşitat’a, ruhları kolaylıkla alanlara.”, “Resûlallah (sav) buyurmuş ki: ‘Mümin ölüm döşeğinde iken melekler bembeyaz yüzleri ve beyaz giysiler içerisinde ona gelirler: Ey tertemiz olan ruh, haydi rahata, huzura, sana karşı gazapta bulunmayan Rabbe, Cennete gidelim derler. Bunun üzerine ruh da tıpkı sucunun su kabından suyun damlaması hâli gibi akar çıkar.” (Prof. Dr. Ali Muhammed Sallabi-İslâm İnanç Esaslar; Ravza Yy. İst. 2017, s. 184-185)
Saygıdeğer Okuyucularımız!..
“Peygamberimiz Efendimiz” (sallallahü aleyhi ve sellem) bir hadîs-i şerîflerinde, “Uyku, ölümün kardeşidir” buyurmuşlar, “Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî “ (küddise sirrûh) hazretleri de “Uykuyla aşk bir araya gelmez” diyerek, uykunun bir başka yönüne işaret etmişlerdir.
Âyet-i kerîmeden; her insanın uyku hâlinde ölüme bir adım daha yaklaştığı, Resûlallah’ın sözünden ise bu yaklaşmanın “ölümün kardeşliği” şeklinde olduğu anlaşılıyor...
Diyoruz ve bu his ve düşünceler ile kaleme aldığımız bir şiir demeti ile Siz Saygıdeğer Okuyucularımızı başbaşa bırakıyoruz…
Kalbî sevgi ve saygılarımızla… - * - * - * - * - *
İnsan her gün ölüp-gelir, sanma son gün gider-gelmez;
Kitap ehli bunu bilir, yaratan Hakk neyi bilmez?..
Onca resûl-nebîler var, sanma bunu haber vermez!..
Her nîmete hesap gerek, hesap için Kıyâmet var;
Akıl bâliğ değil ise, elbet bu sırlara ermez!..
İnsan her gün can vermede, rüyâda sırra ermede;
Türlü işleri görmede; kâh Bafra’da, kâh Terme’de;
Kimi suya kanar gider, kimi suyun hecesinde…
İner rahmet melekleri, Rabbimden bir merhamet var;
Hûri-gılman seyre çıkar, şu kabir penceresinde…
İnsan her gün gider-gelir, âhiret yurdun yolcusu;
Gören yokmuş der çevirir, mezar ehlinin kolcusu;
Turnikede sıradadır, işte sağcı ve solcusu…
Azrail(*) pasaport bakar, sanma emre hıyânet var;
O can düşmanı hiç değil, Rabbimin bir has elçisi…
KAYIKÇ’Ali giden-gelmez, bir âlem ki kâfir bilmez;
Ölüm en iyi nasîhat, deli olan ibret almaz;
5 vakit ezân çağırır, abdest alıp namâz kılmaz…
Melek’ül-mevt her gün gelmez, hep sıraya riâyet var;
Can bedene emânettir, emânetler daim kalmaz…
---------------------------------------------------------
(*): Azrail aleyhisselâm
Derebahçeli/Ali Kayıkçı