Sihirli Değnek

Elimizde bir adet sihirli değnek olsaydı; Adalet dağıtmaktan bahseden ama adil olamayan avukatlara adalet dağıtırdık.

Kadın hakları ile görev yapan fakat kadınlara en çok kötülük yapan kadın başkanlara, sihirli değneğimizle bir kez olsun hayatında iyilik yapmayı öğretirdik.

Bulunduğu makamdan güç alarak ortalıkta böbürlenerek dolaşan,  bulunduğu makamın hakkını veremeyen basiretsiz yöneticileri, liyakatli yöneticilerle değiştirirdik.

Dünyayı çocuklar yönetirdi. Savaşların, açgözlü olmaların önüne geçerlerdi. Tüm masumluklarıyla tertemiz bir dünya da yaşamamıza vesile olurlardı.

Tüm sokak hayvanlarının birer ailesi olurdu. Sokak hayvanları ailesi ile sevgi yumağı olarak yaşarlardı.

 Bir yediğini bir daha yemeyen şımarık insanlar yerine, elindekilerin kıymetini bilen, küçük şeylerle mutlu olabilen insanlarla aynı ortamda yaşamak çok keyif verirdi.

 Kadın cinayetleri , çocuk istismarları olmazdı.(Ailede çocuğunu yetiştirirken, dış ortamın tehlikelerinden korkan ailelerin çocuğunu daha çok istismar ederek büyüttüğüne de şahit olmuşuzdur.? “Oraya gitme, bunu yapma, nerede kaldın ? “ baskı ve şiddetle büyüyen masum çocuklar. Hatta ailede gördüğü baskı ve şiddeti hayatı boyunca üzerinden atamayan, aile olduğu zamanda ailesine bu korkuyu aşılayan, iyi bir davranış yapıyorum zannederek ailesini kendisinden uzaklaştıran bireylere de sihirli değneğimizle ulaşır onları rahatlatır, onlara güven aşılar, sevgi dağıtırdık.

Maddi kazanç hırsı ile manevi duyguları gelişememiş bireylerin yeni nesillere kötü örnek olmasının önüne geçilmesi için onlara da şöyle bir sihirli değneğimizle dokunsaydık hiç te fena olmazdı.

Kişisel egoların iletişimin önüne geçmesine engel olmak, kıskançlık ve bencilliklerin son bulması adına yine sihirli bir değneğe ihtiyacımız olduğunu düşünüyorum.

Sihirli değnek tabi ki mümkün değil, asıl sihir insanların kendi kendisidir. İnsanların birlikte kurduğu beraberlikler, iş ortaklıkları, akrabalık bağları, komşuluk ilişkileridir.

 Şuan İnternet ortamının yaygın olmasından ve koronavirüs hastalığının bulaşma riskinden dolayı insanlar arasında yüz yüze, birinci derece ilişkiler ve görüşmeler olduğundan çok zayıflamış, bazı  muhabbet ve görüşmeler kırılma noktasına gelmiştir. Bu yüzden de yine bizlere aşırı görev ve sorumluluklar düşmektedir.

İnsanoğlu hiç bir dayanağı olmayan havada asılı duran bir dünya da birlik içinde mutlu ve huzurlu yaşamak için birbirine daima muhtaçtır.O yüzden de  her ne şartta olursa olsun bu birlik beraberlik bağına bağlı kalmalıdır.

Fikir ayrılığına düşse dahi maddi ayrılıklara teslim olmamalıdır.