1. Binli yılları bitirip iki binli yıllara girdiğimizde her şey bambaşka olacak deniyordu. Ardından bir on dokuz yıl daha geçti. Her şey bambaşka oldu ve biz biraz daha yaşlandık.
2. Sevdiklerimizin yavaş yavaş aramızdan ayrılışına şahit olduk. Dünyaya, eşyaya, şehirlere baktığımızda onların sürekliliği bize de süreklilik vehmi verdi.
3. Oysa biliyoruz ki yeni bir dünya, yeni bir kavrayış eskisi yok olmadan gerçekleşemez.
4. Bu hayatın ebedi olmadığını ve ölümün bizleri de belli bir vakitte beklediğini biliyoruz. Acaba yirmili yılları tamamlayabilecek miyiz, ya otuz, kırk, ellileri… Çok mu önemli kaç yıl yaşadığımız?
5. Gazali öteler öncesinden bize sesleniyor: Hayatınızda Rabbinizin ilhamkâr lütufları vardır. Onlara karşı uyanık olun.
6. Hangisi bize daha çok ilham veriyor? Kazançlarımız, zenginliklerimiz, kahkahalarımız mı; yoksa acılarımız, kaybettiklerimiz, fakirliklerimiz mi?
7. Okumak ve yazmak kendimi bildim bileli benim için bir şifa arayışıdır. Ruh sızlıyor, gönül yanıyorsa ab-ı hayat kelimelerde ve anlamda gizlidir. Ben hayatla ve dertlerimle çoğu zaman düşünerek, mücadele ederek baş edemem. O zaman asıl şifayı Şafi-i hakiki’nin gönderdiği meleklerde ararım. Kelimeler ve anlamlar Rabbin en latif melekleridir.
8. Hallerimiz ve kalplerimiz Rabbimizin parmakları arasındadır. O bize bizden daha yakın olandır.
9. “Dua ve tevekkül meyelan-ı hayra büyük bir şevk verdiği gibi; istiğfar ve tevbe dahi meyelan-ı şerri keser, tecavüzünü önler.” (S.N)
10. Artık okumakla bir şey öğrenilemeyeceğini öğrendim, ancak okuduklarımız üzerinde düşünerek bir şeyler öğrenebiliriz.
11. Bir şeyi az çok bilmekle iyi bilmek arasındaki mesafe çok büyüktür.
12. “Doğu da, batı da Allah’ındır. Yüzünüzü nereye dönerseniz dönün Allah’ın yüzü (vechullah) oradadır.” (Bakara, 115) Öyleyse Allah’ı bulduğumuz her yer bizim vatanımızdır. Sadece doğup/doyup büyüdüğümüz veya yaşadığımız yer değil.
13. Bende sığar yedi cihan/Ben bu cihana sığmazam. (Yunus)
14. Ne yaparsak yapalım bütün aklımız, kalbimiz ve ruhumuzla şimdi ve burada olmalıyız. Arzularımın, hırslarımın, menfaatlerimin dikkatimi çelmesine izin vermemeliyim.
15. Cehennem nedir bilir misin? Cehennem yanlış kullandığımız tutkularımız, hırslarımız, nefsimizdir. Yaratansız geçirdiğimiz her anımızdır. Dünyevi kederlerimiz, gamlarımızdır. Beni cehenneme atma ya Rab diye dua edeceğimize, cehennemi benim içimden, tercihlerimden çıkar diye dua etmeliyiz.
16. Huzursuzluğumuz gaflet ve ayrılıktadır. Yaratandan, fıtratımızdan ayrıldığımız her andadır. Huzur bütün varlıklarda, olaylarda, başımıza gelen ve gelmeyen her şeyde sevgilinin izini, özünü, eserini görmektir.
17. Olmak ve sahip olmak arasında bir seçim yapmalıyız. (E.F.)
18. Dava için para kazanmaya giden arkadaşların hiç biri eve geri dönmedi.
19. Bazen sükut sözden daha anlamlıdır. Sözlerimizi eskitmeyelim. Onları ezip geçecek olanların ayaklarına paspas yapmayalım. Söz sükutla taçlanmazsa yerlere düşer.
20. Ve şimdi İ. Özel’in söylediği gibi, bir çok sayfasını atlayarak bitirdiğim kitabın başından başlamalıyım.