Covit ile beraber benim hayatımda da bazı sıkıntılar yaşandı. Hep pozitif olan ben, yazılarda kadınların yaptıklarını anlatan ben baktım ki negatifim bir mola vereyim dedim. Şunu da belirtmek istiyorum, sağolsun Bülent bey Aydan hanım diye diye yazılara tekrar başlamama sebep oldu.
Yazı yazmıyor oluşumdan artık ne kadar negatif bir ruh halinde olduğumu anlamışsınızdır.
Gelelim sizlere anlatmak istediklerime. Bugün iş yarın evlilik yok okul yok çocuk kaygıları ile hayat gelip geçiyor. Kendimize ne kadar vakit ayırabiliyoruz?
Peki vakit ayırmalar hep parayla mı oluyor?
Aklımda deli deli sorular tahminim o ki benim kafamdaki sorular sizlerin aklından da geçiyor.
Yazıdan ayrı olduğum zamanlarda kendime vakit ayırmaya çalıştım. Enerjimin çok düştüğü zamanlar da oldu ve kendimi sorguladım. Sanırım hepimizin yaptığı en güzel şey kendimizi sorgulamak. Bir daha yapmayacağım akıllandım dediğimiz bir çok olayı tekrar tekrar yaşamamız. Bir de tecrübe kazanmışız gibi çocuklarımıza çevremizdekilere akıl vermelerimiz.
Lafı dolandırmadan söyleyeyim
Ne yaşarsak yaşayalım iyilik yapmaktan iyi insan olmaktan vazgeçmemeliyiz.
Bu zamanda zor diye birşeyi kabul etmiyorum. İnanıyorum ki dünyayı iyilik kurtaracak.
Herşeyden önce ben önemli biriyim demeliyiz. Bencillik ile ben arasındaki o farkı anlamalıyız.
İnanın ki ömrünüzü adadığınız eşiniz çocuklarınız an geliyor hayatınızdan çıkıp gidiyor ve tek başınıza kalıyorsunuz. İşte o zaman soruyorsunuz kendinize şimdiye kadar ne yaşadım ki?
Bu noktada bir saniye durun ve kendinize şunu sorun, ben ne yaşadım ne yaşamadım.
Umarım çoğunuz bir ahhh çekmezsiniz.
Ufak bir dertleşme oldu galiba
Yazacaklarım yaşadıklarım ve yaşayacaklarım var.
Tabi Allah ömür verirse
Ben buradayım ve kadınlarla yaşayacağımız anlatacağımız çok şey var
Umarım yazılarıma siz de katkı verirsiniz
Dua ile.