Yazılarımı sizlerle paylaştıktan sonra değişik fikirlerle bana gelmeniz beni gururlandırıyor.
"Aydan benim hayatımı da yazarmısın_,
"Aydan abla neden güncel konulardan bahsetmiyorsun",
"Aydan hanım kadınlardan bahsediyorsun ya biz" diyenler.
Özgür'ün, "bedel ile igili yazarmısınız?" demesine takılı kaldım.
Önce kendi ödediğim bedelleri düşündüm. Sonra bedel ödemeyen var mıdır? diye düşündüm.
Peki?
Ödediğiniz bedeller yüzünden can kırıkları oluşmayan var mıdır?
Hayat galesine takılan bizler zaman zaman beklemediğimiz olaylarla karşılaşırız. Bu olaylardan dolayı bedel ödediğimiz de olur.
Bedel sadece maddi değildir. Manende bedel öderiz. Sağlığımız ile de öderiz.
Dalıp gidin bakalım ödediğimiz bedellere..
Evladını yetiştirirken ödediğin bedeller...
Yuvanda huzur olsun diye ödediğin bedeller...
Para kazanmak için ödediğin bedeller...
Bedelleri öderken canımız acır ama sonunda mutluluk varsa o bedel gözümüze gelmez.
Genç iken çabuk atlatırız can kırıklarını ama biz anlamadan can kırıkları birikmeye başlar.Yaş ilerledikçe ya olgunlaşır atlatırız can kırıklarını ya da şikayet eden yaşlılar olur çıkarız.
Bizler yaşarken hep mutlu olmak istiyoruz. Üzülmeyelim istiyoruz.
Biliyoruz hayat sadece bahar değil kış da var ama o kışa girince sanki yaz olmayacak zannediyoruz.
Her yaşadığımızın bir sebebi olduğunuda biliyoruz. Ama o an dilimiz ile olmasa da gönlümüz ile neden nasıl geçecek diyerek belki de kızıp bağırıyoruz.
Ödediğin bedel maddi ise, birde başkasının yüzünden bu bedeli ödüyorsan çaresizlik girdabında kalırsın. Bu girdabda boğulmamak için de Allah sağlığımızı bozmasın der Allaha sığınırsın.
Otobüste tekerlekli sandalyeli bir yolcuyu görünce "biz bedel mi ödedik ki?" dedim. Vatan uğruna şehit olanlar, ya gazilerimiz asıl onlar bedel ödedi.
Bizler sadece kendi yaptıklarımızın bedelini ödüyoruz.
"Karşı tarafın suçu yok mu?" demeyin tabi ki var lâkin ya bizlerin suçları?
Ben kendimden sorumluyum ne kadar kendimizi düzeltirsek o kadar az bedel öderiz.
O yüzden ödediğim bedeller için kimseyi suçlayamam. Yaşamam gerekiyordu, yaşadım.
Bu kadar kolay yazdığıma, söylediğime bakmayın en büyük bedeli sağlığım ile ödedim. Kimseye de kızgın değilim çünkü hastalıklar, dertler misafirdir.
Mükemmel de değilim lâkin iyimserim.
Bedelsiz bir hayat, bedelsiz bir mutluluk olmaz.
Bedelini ödemediğiz şey ise gülümsemek.
Gülümsemenin altına,
Acıyı gizleyenler mutluluğu paylaşırken gülümseyenler
Vazgeçmeyin.
Dilden kalbe bir yol vardır.
Sağlık ve dua ile….