Bir bayan öğretmen anlatmıştı...
“Bir ara mahallenin birinde bir sokakta oturdum.
Sokak çok dar olduğu için herkes içeride ne konuşursa dışarıda duyuluyordu.
Bir kaç aksi komşu yüzünden sokakta kavgasız gün geçmezdi.
Polis artık hergün düzenli sokağa uğrardı ya da yakın bir yerde bulunurdu.
Bilirdi ki; zaten çağrılacaktı.
Günün birinde mahalleye bir kadın geldi.
Fakir olduğu için iki odalı bir yeri kiralayıp yaşamaya başladı.
Geldiğinde kimse pek umursamadı...
Zaten kiraladığı evde gelen kiracılar birkaç ay sonra kaçıyordu.
Zira ev sahibi huysuz bir adamdı...
Kadın önce işe 'selam' vermekle başladı. Kimsenin birbirine selam vermediği sokakta ısrarla selam vermeyi öğretti.
Fazla değil bir hafta içinde sokakta kim varsa hemen herkesle tanıştı.
Sonra akşam yaptığı pastaları kapı kapı dağıttı.
Herkesin kalbini tebessüm ederek,gönül alarak fethetti.
Sonrasında kapı önünde 'İkindi Çayları' faslı başladı.
Sokağın bütün kadınları bu kadının tereyağıyla yapılmış,sıcacık enfes poğaçasını yemek için doluştular.
Yavaş yavaş küsler barıştı,sokağa bir canlılık geldi...
Mahallede 'Altın Günü' yaptı,herkes birbirine gitmeye mecbur kaldı.
Derken,üç ay sonra sokakta değil kavga, çıt çıkmadı...
Bu sokağa sanki sihirli bir el değmişti.
Herkes birbirine selam veriyor,nazik davranıyor,akşam yemekleri dağıtılıyordu.
Bir gün polis aracı sokağa geldi.
Polis memurlardan biri arabadan indi, İkindi Çayının zengin menüsüne yaklaştı.
“Meryem Hanım kim?” diye sordu.
Meryem sokağa barış getiren kadının adıydı.
Hepimiz Meryem Hanımı götürecekler diye korktuğumuzdan...
“Burada yok" dedik ama Meryem Hanım ayağa kalktı,polis memuruna tebessüm etti;
”Buyrun memur bey Meryem benim!” deyince;
Polis Memuru gayet saygılı bir edayla bir paket uzattı...
“Başkomserimiz adınızı duymuş,bu sokakta neler yaptığınızı biliyoruz...
Kabul ederseniz bu baklava tepsisini size takdim etmemizi söyledi.” Dedi,araca binip uzaklaştılar...
"Bu dünya hep kötülerin dünyası...
Her zaman kötüler kazanır." diyenler yanılıyor.
Bu dünyada daima iyiler kazanır...
Fakat kazançları ahrette belli olduğu için kaybetmiş gibi görülür...
Dünyanın ekseninde dönmesi,güneşin ve ayın rotasında şaşmadan görevini yapması,iyi insanların evrene yaydığı temiz ve güzel enerjinin eseridir...
Dünya,iki denge üzerine döner.
Biri kötü niyetler...
Diğeri iyi niyetler…
Kötü niyet ne kadar fazla olursa olsun...
İyi niyet ve iyilikler bitmediği sürece terazi dengelenir...Vesselâm!