Bu sabah bir başka sevinçle uyandım. Kalktım duşumu aldım, bir şeyler atıştırdım, işe gitmek üzere evden çıktım. Apartmanın kapısında alt komşuyu gördüm:
-Duydun mu, karşıdaki devlet arazisine 15 katlı binalar yapacaklarmış?
-Yok duymadım.
-Hem belediye başkanı, yardımcıları, muhtar da işin içindeymiş.
Komşu daha da konuşacaktı. Güç bela geç kalıyorum diyerek kaçtım yanından.
xxx
Otobüsle işe giderken yanımdaki amca konuşmaya başlıyor:
-Ya şu yolu da bir senedir yapmadılar gitti. Kardeşim bu nasıl belediye. Ne yaptıkları belli değil. Bir yıldır bizi rezil ettiler. Yine susuyorum, yoksa bu muhabbet son durağa kadar devam edecek.
xxx
İş yerinde bir arkadaş köpürüyor:
-Kardeşim bu nasıl iş. Sanki çocuklar çok ders gördüler. Zaten ilk bir hafta ders yapmıyorlar, sınav zamanları öğretmenler çocuklara sınav çalışın deyip kendileri cep telefonu ile oynuyorlar. Daha bir ay ders görmeden haydi tatil. Bakanlık tatillerle mi yönetecek okulları? Bu nasıl bir Batı hayranlığıdır. Az ders çok tatil.
Bir başkası: Vallaha haklısın. Şimdi ben işte, hanım işte, çocuğu evde bırakıp geldik. Birde dalga geçer gibi bakın tatilde şunları, bunları yapabilirsiniz diye listeler yayınlıyorlar.
Çaycımız Hasan Efendi: Yok kardeşim, bize bir şey soran yok. Şunu mu, bunu mu istiyorsunuz diyen yok. Sorsalar sorsalar belediye otobüsleri mavi mi olsun, kırmızı mı diye soruyorlar. Ya otobüslerin rengi mor olsun bence mor. Giden gelen morartıyor zaten bizleri.
xxx
Emekli olan bir ağabeyimiz kanser olmuş hastanede yatıyor. Arkadaşlarla sözleşip mesai bitiminde yanına gidiyoruz. Başkaları da var odada. Geçmiş olsunlardan sonra herkes susuyor. Hastamız bana diyor, “Kumanda şurada olacak, aç şu televizyonu da haberleri dinleyelim.” Televizyonu açıyorum. Gözler ve kulaklar haberlere dikkat kesiliyor. Cumhurbaşkanı bir eve çay içmeye gitmiş, İstanbul’da hava çok sıcakmış, Çorum’da yola inen eşek trafiği aksatmış. Filan bakanın kızı falan zenginin oğluyla evlenmiş. Trump bir kadını CIA başkanı olarak atamış. Vs. vs. vs.
Haberlerin sonunda birisi soruyor: Ya acaba CIA’nın başına bir kadının gelmesi Türkiye’yi olumlu mu, olumsuz mu etkiler?
Hastanın yanında bütün bilgisi TV haberlerinden ibaret olan insanlar ABD, CIA ve kadın başkan hakkında felsefik, muhteşem görüşlerini bildirmeye başlıyorlar.
Ben geçmiş olsun deyip kalkıyorum.
Çıkarken bir hemşirenin sözlerini duyuyorum: İnsanlar artık televizyon seyrederken ölüyorlar.
xxx
Eve dönerken kafam kazan gibi olmuş. Kulaklarımda hemşirenin sözleri yankılanıp duruyor. Otobüste şoförün hemen çaprazında genç bir delikanlıyla oturuyoruz. Otobüsün radyosunda haberler başlıyor. Yine Amerika, yine Trump. Bir ara şoför bize soruyor. Arkadaşlar dünyadan haberiniz var mı, seneye Amerika’da seçimler varmış sizce kim kazanır.
Ben duymamış gibi yapıp dışarıyı seyrediyorum.
Yanımdaki genç cevap veriyor:
Abi benim kendimden haberim yok, dünyadan haberim olsa ne olacak?
Gence bakıyorum. Elimi omuzuna koyuyorum: Aferin delikanlı. Senin şu sözün var ya, milyonlarca haberden, milyonlarca siyaset ve siyasetçiden çok daha değerli. Keşke biz büyükler de bunu bir anlasak. Hadi şu sözü bir daha söyle de şoför amcan bir daha duysun:
Benim kendimden haberim yok, dünyadan haberim olsa ne olacak?
Bu söz üzerine şoför uzanıyor ve radyoyu kapatıyor.
Dr. Levent BİLGİ