Hayatım boyunca hiç yaşamadığım insanın hayatında tamamlanması gereken bir duyguymuş "Annelik" meğer...
Küçücük elleri yüzüme dokunduğunda kalbim yerinden çıkacak sanmıştım. Tabi birde o muhteşem koku ile bu durum taçlanmıştı..
Evlat kokusu aslında cennet kokusuymuş .. Can değil, canının içi oluyormuş insanın.. İnsanın hayatında sevip sevebileceği herşey O'ymuş...
İnsanın görüp görebileceği en güzel duyguymuş.. Bugün doğum günü. Kızım 2 yaşında, kızım büyüyor. Zamanı tutamam ama zaman geçerken ellerini hep tutabilirim...
Yollarını hep açabilirim, yürüdüğün yerlere çiçekler serebiirim, güzellikleri görmeni isterim, mutlu büyüyüp mutlu bir kız olmanı isterim, çok sevip ve çok sevilmeni isterim.
Yarının ne olacağını bilemem ama çok düşünmeden hayatın tadını çıkarmanı isterim...
Ellerimi hiç bırakmamanı , kokunu saklamayı isterim kalbimde...
Özgür olmanı isterim, istediğin yoldan yürü, ne istiyorsan hayattan o olsun isterim..
Merhametin eksik olmasın isterim..
Kadına, erkeğe, doğaya, hayvana değer vermeni isterim..
Annenin ve babanın hayatında her ne yaparsan yap yanında olduğunu bilmeni isterim..
İyi ki doğdun sen...
Teşekkür ederim bana hiç yaşamadığım hayatımın en güzel duygularını yaşattığın için, gücüme güç kattığın için ...
Çok seviyorum.
Nice mutlu yıllarımıza Canım İncim.