"Evlatlarımızı geri verin!"
"Size verecek çocuğum yok!"
"Çocuğumuzu versinler, ellerini yakamızdan çeksinler!" ...
Diyarbakırlı anaların istekleri gayet açık ve net... Anlayana!
"Susmuyoruz" diyenler Susmayın işte! bu anaların feryatlarına susarsanız, terörist PKK'nın alıkoyduğu bu çocuklara inadına özgürlük demezseniz zaten samimiyetiniz, insanlığınız sorgulanır hale gelir.
Bilinen bir hakikatin analarda çığlık olmuş halidir; HDP Diyarbakır İl binası önünde eli kanlı terör örgütü PKK tarafından örgüte eleman olarak kaçırılan evlatlarını geri almak için Diyarbakırlı yürekli anne Hacire Akar öncülüğü ile başlayıp Fevziye Çetinkaya, Remziye Akkoyun, Ayşegül Biçer'le hızla büyüyerek devam eden bu korkusuz, onurlu eylem...
" Evlat kokusu cennet kokusudur." (Camiü's- Sağır,2/2285)
Cennet kokusuna yıllardır hasret kalmış, evlatları için beton zeminde günlerdir nöbet tutan cesur, kararlı, fazilet abidesi Annelerin (ailelerin) bu feryadını nazar-ı itibara almak, onlara destek olmak siyasi yaklaşımlardan uzak bir şekilde "İnsan" olan, Müslüman Türk kanı taşıyan her ferdin boynunun borcudur!
Bu noktada Türk Milletinin akilane hareket ederek, birlik beraberlik içinde gerek sivil toplum örgütlerinin gerekse sanat, spor, iş dünyasından... kısaca her kesimden herkesin evlatları alıkoyulan yüreği yanmış, feryadı figan eden ailelere duyarlı olup onlara desteklerini göstermeleri gerekmektedir.
Konu Diyarbakır'daki anneler olunca Susan, kalpleri mühürlenmiş., gözleri görmez., kulakları duymaz, hayvaniyet derekesinde olanlara gelince bu Millet hepsini görüyor ve bir bir not ediyor bilesiniz!