Masonik sırlar; Masonluk siyasi örgütlenmedir

Masonların siyasete müdahil olma gayreti hiç bitmiyor. Abdülhamid’in tahtan indirilmesinden başlayarak Türk siyasetinde sık sık gündeme gelen mason locaları, gizlenerek siyaseti yönetme gayreti içinde. Her fırsatta Büyük Loca olarak siyasetle ilişkileri olmadığını beyan eden Hür ve Kabul Edilmiş Masonlar Derneğinin dış âleme sundukları diğer tezleri gibi,  bu tezleri de yaptıkları işlerin üzerini örtme amacından başka bir anlam taşımıyor. Elbette mason derneklerinin kurumsal olarak siyaseti yönlendirmesi beklenemez. Hür ve Kabul Edilmiş Masonlar Derneği’nin genel kurulları başta olmak üzere, hiçbir kurulunda belli bir siyasi partiyi destekleme kararı alması elbette mümkün değil. Derneğin, açıktan siyasi bir cenahı desteklemesi halinde kendi sonlarının geleceğini çok iyi bilmekteler. Bulundukları toplumda nasıl bir yol ve yöntem izleyecekleri onlara üç yüz yıllık tecrübeler ışığında anlatıldı.

Siyasi işler, öğle vakti değil gece yarısında görülür. Loca toplantıları başta olmak üzere yaptıkları tüm fikri çalışmalar, sembolik olarak öğle vakti icra edilir. Ancak masonların çalışmaları öğle vaktiyle sınırlı değildir. Masonlar, yirmi dört bölümlü cetvel sembolizmasında öngörüldüğü gibi gece yarısı da çalışmaya devam etmektedir. Aksi halde masonik prensipler çiğnenmiş olur. Gece yarısı sürdürülen çalışmalar, harici âlemde yürütülen toplumsal düzeni şekillendirme çabalarıdır.

Geçmişte olduğu gibi bugün de, siyasi partilerle dirsek temasını hiç kesmiyorlar. Sorarsanız, “biz dernek olarak siyasete karışmayız ama üyelerimiz istedikleri gibi siyasetin içine girer” diyerek, laf cambazlığı yapıyorlar. Hâlbuki eşyanın tabiatı gereği masonluğun değil masonların siyasetle uğraşacağı açıktır. Masonluk başlı başına siyasi amaçları olan bir oluşumdur. Felsefesi Sekülerizm’e dayanır. Kendileri Seküler oldukları gibi, toplumların da Seküler bireylerden olması için çalışırlar. İnançlarına göre, dinler cehalet ve bağnazlığın kaynağıdır. Aydınlanmanın önündeki en büyük engeldir. Onlar için devletlerin laik olması yetmez, her bireyin dini reddetmesi, loca toplantılarında kutsal kitapların üzerine koyulan sembollerde anlatıldığı gibi, masonik prensiplerin kutsal yazının üzerine çıkması, kutsal kitaplara saygıyı bozmadan Deist veya Ateist olunması gerekmektedir.

Onlar için manevi işlerle uğraşması gerekenler sıradan insanlar değil, efendilerdir. Böylelikle “Ülkü Mabedi” adını verdikleri bir dünya imparatorluğu kurulacaktır. Başkenti Kudüs olacak bu yenidünya imparatorluğu, yıkılan Süleyman Mabedinin yerine fikirsel olarak ve tüm insanlığı içine alacak şekilde ikinci mâbed olarak adlandırılmaktadır. Bu mâbed Güney’den Kuzey’e, Doğu’dan Batı’ya yayılacak, duvarları olmayacaktır. Masonlar, Sosyal Demokratlar tarafından her ne kadar laik devlet sistemini destekler görülseler de kurmayı hedefledikleri ikinci mâbed, Yahudi Tasavvufu üzerine inşa edilecektir. Bu yenidünyanın Kralı da masonlar değil Yahudiler ve Seçkinler olacak, masonlar Sezar’ın hakkını Sezar’a teslim ederek misyonunu tamamlayacaktır. Kurulacak yenidünya düzeninde iki tip vatandaş bulunacaktır; Seçilmiş Yahudiler ve Goyimler.

Goyim; İbranice hizmet hayvanı yani Öküz/Sığır anlamına gelir. Masonların “kendilerinden olmayanlara “ verdikleri isim olan “HARİCİ” terimiyle örtüşür. Ancak masonluğun alt derecesindekiler, haricilere öküz ya da sığır denildiğini bilmez. Masonluğun yüksek derecelerinde, harici kavramı daha da özellikli hale getirilip mason olsa bile, belli şecere ve inanca dâhil olmayanlar da gizliden harici olarak görülmekte, damgalanmaktadır.  Bu tarikatın en üst derecesi zannedilen 33. dereceye gelenler arasında dahi onların tabiriyle hariciler bulunmaktadır. Bu nedenle 33’e kadar her derecenin bilgisini almış olsalar bile, bu tip üyelere sırları açacak anahtar teslim edilmez. Onların anahtarı hep kırık kalmaya mahkûmdur.  

Masonik edebiyatta harici anlamına gelen Goyim ‘ler, Yahudi Seçkinlerine hizmet etmek için doğmuştur. Masonlar da efendileri için, kendilerine hizmetle görevli birer GOYİM ‘dir. Mason locaları kalifiye Goyim’ler yetiştirmekle görevli, ikinci mabedin inşası için çalışacak birer hizmetkârlar kurumudur. Ancak bu sır “ÖNLÜKLÜ HARİCİLER” e verilmez. Aksi halde gerçeklerle yüzleşen Mason-Goyimler, içinde kendilerini efendi (master) gibi hissetmedikleri bu türden kurumları ayakta tutmak istemeyeceklerdir. Oysa “Global Efendilik” sistemine kendilerinin de dâhil olduğu algısı yaratıldıktan sonra, Deizmi topluma yaymak için kullanılan mason biraderlere, efendilerinin ihtiyacı vardır.

Mason Locaları ve onun devamı olan Eski ve Kabul Edilmiş Skoç Riti’ne intisap edenlere, ROYAL ARCH, yani KRALİ SANAT ‘ın dış dairesinde yer alan bilgiler ve unvanlar verilir. Onlar da kendilerini gerçekten Master (efendi) zannederek kasıla kasıla yürürler, diğer Goyim’ ler arasında muteber olurlar. Oysa onların bu sevinci sünnet çocuklarını kandırmak için giydirilen özel kıyafetler ve yakasına takılan altınlardan öte bir anlam taşımaz.

Özhan KIZILTAN