Güney Galler’de, Cardiff şehrine çok uzak olmayan bir yerleşkede yaşayan İngiliz arkadaşım James’in bana aktardığı üzere, hükümet, 12 hafta boyunca, kişisel izole istemiştir.
Bu süreçte, tüm evsizlerin de barındırılması gerektiğini bildirmiştir.
İnsanlar görevlerinde değillerdir.
Ki; bu nedenle, James’e bir süreliğine yardım etmesi için, rica edilir ve yöredeki barınağa gitmesi istenilir.
Bunun kendisi için, bir görev olduğu hissiyle ve böylesi vahim bir durumun kendi başına da gelebileceği düşüncesiyle, iki yıl önce, emekli olsa bile, koronavirüs kaynaklı acil durum süresince, yöredeki barınakta, evsiz ve savunmasız insanlar için, James, gönüllü olmuştur.
Herhangi bir övgü için değil, doğru olan neyse, sadece, onu yapmak üzere, harekete geçtiğini ifade eden James, evsiz insanların kendilerini izole edemeyecekleri ve bu durumun daha çok soruna neden olabileceği endişesini belirtmektedir.
Arkadaşım, mağdur insanların serzenişini de benimle paylaştı:
“Eğer siz, barınağı kaparsanız; biz, hapiste oluruz.”
Zira, bu insanlar, sokaklara da geri gidemezler.
Gerçi, koronavirüs, kaynaklar üzerinde, zorlasa bile, barınakta, evsiz insanlara yatacak yer, yiyecek ve sıcak içecek verilmektedir.
Bunun dışında, temel tıbbi bakım da sağlanmaktadır.
Yiyecek hususunda, bölgedeki marketlerin çok destekçi olduğunu kaydeden James, barınak için, hükümetten ve yerel meclisten de hibe aldıklarını aktardı.
“Daha iyi olmadan önce, daha kötü olacak” diye evhama kapılsa da James, koronavirüsü dünya genelinde yeneceğimize ve yaşantımızı tekrardan kuracağımıza inanmaktadır.
Bravo, James!