27 ARALIK 1936
"Allah (c.c) bir daha bu millete İstiklal marşı yazdırmasın" diyen milli şairimizin vefat yılı.
Genç nesle, hani o yere göğe sığdıramadığımız ASIMIN NESLİ ne
ölüm tarihini sorsak, acaba bilirler mi?
Bilmezler!!!
Neden vatanını terk ettiğini? Bilmez.
Niçin, yıllarca gurbet elde aç, açıkta, yorgun ve mahzun yaşadığını, bilmez.
Neyi bilir..
Ne kadarını bilir...
Bilmediğini dahi bilmez.
Biliiiir, biliiiiir.
Neyi bilir bilirmisiniz?
Milli Şair...
İstiklâl marşı şairi...
Çıplak bir tabut ve üzerinde...
O kadar!!!
Sonrası?
Sonrasını ne bilir, nede sorar.
Zira gerek yoktur.
Sonrasını sormayız.
Sonrasında...
"İstiklâl marşı para ile yazılmaz" diyecek kadar alicenap, yüreği ve bütün kılcalları ile vatan, millet ve din sevdalısı kahraman zatın evladı varmıdır? Varsa...
Ne yerler?
Ne içerler?
Nerede kalırlar?
Nasıl yaşarlar? diye önce kendimize sonra birilerine sorduk mu acaba?
"Sahi, geride bıraktıkları varmı?" diye aklımızın ucundan dahi geçti mi?
Geçti ise neler yaptık?
Sahi yaptık mı?
Bence hiç bir şey yapmadık.
Ya sizce????
Zira o milli şairdir.
İstiklâl Marşı şairidir.
KORKMA ...
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, 2021'in Mehmet Akif ve İstiklal Marşı Yılı olarak kutlanmasına ilişkin genelge yayımladı. Hamdolsun ve inşaallah yıl sonuna kadar rahmetliyi daha yakından belki de bu zamana görmediğimiz resimleri, okumadığımız ve ve dâhi bilmediğimiz bilgiler ile yüz yüze geleceğiz. Vay beeee diyeceğiz.
Bundan 20 sene önce biraderimin Güzelbahçe İlçe Müdürlüğü yaptığı dönemde tiyatro ve sinema sanatçısı Ahmet EĞİLMEZ beyefendiyi Güzelbahçe ilk, orta ve lise öğrencilerine MEHMET AKİF tiyatrosunu getirmişler ve ilçeye bağlı okullarda bu tiyatro gösterilmiş, bende davete icab etmiştim. Hiç unutmam o gösterinin bitiminde Ahmet EĞİLMEZ bey âdeta yaralı bir ceylan, bir aslan gibi; merhumun kaldığı otel odasının müze olarak restore edilmesi ve halka açılması için nasıl çalıştığını, buna karşılık ise devlet ricalinin nasılda kayıtsız kaldığını anlatmış idi. Yakın bir zamanda sanatçının bu hayalinin gerçekleştiğini görünce gözlerim dolu dolu oldu.
Elhamdulillah. Demek ki oluyormuş.
Bir kaç gündür bu yazıyı yazmadım.
Sabrettim.
Bekledim.
Birisi çıkarda VEFA! VEFA! VEFA! der diye bir yazı bekledim.
Gene her zaman ki gibi kolayına kaçtık ve tribüne oynadık.
ÇIPLAK TABUT! dedik
AKİF GENÇLERİN OMUZUNDA! dedik.
............. dedik.
..............dedik.
Dedik demesine de......
Vatana hizmet etmiş bugün dahi kenarda, köşede, belki yokluk, belki kıtlık, belki....
"Bir el" bekleyen kaç vatansever evladının çocukları torunları daha vardır? diye hiç düşünmedik, aramadık, araştırmadık.
Acaba kaç kişiyi daha çöp konteynerinden çıkarıp
"bu ....... evlâdı,
bu ......eşi,
bu .....torunu " gibi laf söyleyeceğiz.
Kahramanları ve onların emanetlerini
............VEFA, ÇÖP KONTEYNERİ' nden mi ÇIKARACAĞIZ.
İnsan aklı...
Unuturuz...
Unutmak isteriz.
Şimdilerde hep söylüyoruz yaaa.
UNUTMAYACAĞIZ!
UNUTTURMAYACAĞIZ!
İşte unutulmaması,
unutturulmaması gereken
GERÇEK BİR VAKA.
Buyrun.
OKUYUN VE OKUTUN...
..........
Gazeteci-Yazar Çetin Altan, 2006 yılı başlarında SkyTürk´te bir bayram sabahı katıldığı programda açıkladı.
Çetin Altan, Mehmet Akif´in oğluyla ilgili yaşadığı o gözleri yaşartan anları 4 yıl önce şöyle anlatıyordu;
“.....
Size bir anımı anlatayım. 1966 sonları, bir öğle sonrası odamdayım. ‘Sizi biri görmek istiyor’ dediler. ‘Buyursun’ dedim. İçeri tıraşı uzamış, üstü başı bakımsız, yaşlıca, çelimsiz bir adam girdi. Hazırolu andıran bir duruş ve hafif bükük bir boyunla; ‘Bendeniz Mehmet Akif’in oğluyum’ dedi. Bir anda ne olduğumu şaşırdım. Nasıl şaşırdım bilemezsiniz. Eski bir dostluk havası yaratmak istercesine; ‘Oooo buyurun buyurun, nasılsınız?’ türünden bir yakınlık göstermeye çalıştım. O, tavrını bozmadı; ‘Rahatsız etmeyeyim, sizden ufak bir yardım rica etmeye gelmiştim’ dedi. Gökler mi tepeme yıkıldı, yer mi yarıldı da, ben mi yerin dibine geçtim; doğrusu fena, allak bullak oldum. Ve tek yapabileceğim şeyi yaptım, cüzdanımı çıkartıp uzattım. O, bükük boynuyla: ‘Siz ne münasip görürseniz’ dedi. Cinnet cehennemlerinin tüm yıldırımları düşüyordu yüreğime. ‘Durun bakalım neyimiz varmış’ gibilerden cüzdanı açtım; içinde ne varsa çıkardım, fazla bir şey de yoktu, elimde tuttum. Bir iki adım attı. Sanırım sadece bir 10, yahut 20 lira aldı. ‘Çok çok teşekkür ederim, rahatsız ettim’ dedi ve çıktı.
Aradan bir ay geçti geçmedi; gazetelerde küçük bir haber ilişti gözüme:
BEŞİKTAŞ ’TAKİ çöp BİDONLARINDAN BİRİNDE MEHMET AKİF ’İN OĞLUNUN ÖLÜSÜ BULUNMUŞTU! "
Çetin Altan´ın anlattığı bu hatıranın sonundaki şu sözleri ise fazla söze gerek bırakmıyordu;
"Mehmed Akif’in oğlunun ölüsünün bir çöplükte bulunduğunu çoğu kimse bilmez! Bu bakımdan burada, kendini devletin sahibi olarak görenlerin, devleti yönetenlerin, vatanı sevenleri ne kadar sevip sevmediği konusu da çok önemlidir!”
UNUTMAYIN
UNUTTURMAYIN.
VEFA BİR ÇÖP KONTEYNERİ İSMİ OLMAMALI.
Sahi hiç aklınıza geldimi?
İskilip Atıf Hocanın,
Rauf Orbay'ın
Fahrettin Paşa'nın bugün hayatta olup, yaşayan hanımı, çocukları, torunları vs varmıdır?
Varsa neler yapıyorlar?
Nerelerdedir?
Ne yerler?
Ne içerler?
Ne ile geçinirler?
Yoksa gene bir haber ve
RAUF ORBAY'IN OĞLU, BİR ÇÖP KONTEYNERİN İÇERİSİNDE ÖLÜ BULUNDU mu okuyacağız.
Sahi yaaa???
VEFA YOKSA BİR ÇÖP KONTEYNERİN İSMİ Mİ?
Selâm ve dua ile