Fetö'nün b planı M(z)illet ittifakı + "muhakeme-i akliyeden noksan" dini darlar!

15 Temmuz 2016'daki hain Fetö kalkışması milli direniş ile ters yüz edilince B planını devreye soktu üstakıl CIA. 17 ve 25 Aralık post-modern darbe vetiresinin, milletimizde ciddi sorunlara yol açtığı da açık.

Maalesef, Türkiye Cumhuriyeti tarihi bir darbeler tarihidir; hatta Osmanlı’nın son yüz elli yıllık tarihi de böyledir. Jön Türk, İttihatçı ve CHP zihniyeti kendi ideolojik statikosunu muhafaza etme adına her yolu meşru görmüştür.

Darbelerin olduğu ülkelerde beynelmilel güçlerin destek ve kışkırtmalarının olduğu bir gerçek. Bunun temel saikinin başında İslam düşmanlığı gelmektedir.

Bu düşmanlık İslami şeairlere hücumla başladı önce. 28 Şubat’a adım adım götürülürken ülke, üniversite ve kamu alanlarında başlarken bilahare hayatın bütün sahalarına yayıldığına hep birlikte şahit olduk, tarihe “tanıklık” ettik; belki de farkında bile olmadan. Öyle ki dinî bir vecibe olan başörtüsü dahi siyasallaştırılmış ve baskıların merkezi hâline getirilmiştir.

Müslümanların hafızası başörtüsü çekilen, törenlerde aşağılanan, okul kapılarından alınmayan, ikna odalarında psikolojik baskılara maruz kalan ve onlarla birlikte mücadele eden Müslümanların anılarıyla dolu.

Çevik Bir tarafından bin yıl süreceği söylenen o uğursuz dönem sekiz yıl bile sürmemiş, milletimiz Ak Parti ve Muhterem Cumhurbaşkanımızı iktidara getirerek bu “Süfyanist” postmodern darbeyi tarihin çöp sepetine atmıştır.

Bence 28 Şubat hadisesi tam bir turnusol vazifesi yapmış, kimin samimi kimin istismarcı olduğunu göstermiş, Yüce Dinimizi kullanarak genç beyinleri, fakirin zekat ve himmet hakkını gasp eden Fetö’nün maskesini indirmiş, mütedeyyin insanların oyu ile cumhurbaşkanlığı mevkiine gelen Demirel’in aslında tam bir resmî dinci, din istismarcısı ve resmî tarih yandaşı olduğu güneş gibi zahir olmuş, çok insan geçmişteki hatasından tevbe etmişti.

Geçende 28 Şubat’a giden yolun nasıl döşendiğini tefekkür edeyim derken hafızamla yüzleştim:

“Turgut Özal’ın siyaset sahnesine çıkması ile Türkiye’de dindarların önü açıldı. Müslümanlar hızlı bir gelişim gösterdiler ancak bu gelişme tecrübeden büyük ölçüde yoksundu.

Kolay elde edilen bu imkânlar, elden gidince çok büyük reaksiyonlar gösterilmedi ve kolay kabul edildi. İslami sermayenin gözle görülür artış göstermesi, başörtülü kızların okullarda ciddi bir potansiyele sahip olmaları, kamu kurumlarında mütedeyyin insanların artması ve başörtülülerin ciddi bir sayıya ulaşmaları “o kafa”nın dikkatinden kaçmıyordu.

Muammer Aksoy, Bahriye Üçok, Çetin Emeç, Turan Dursun ve Uğur Mumcu suikastları, bu şahısların İslam karşıtı söylemlerine dayanılarak mütedeyyin insanlara yıkılıyordu.

Sivas’ta sahnelenen provokatif olay neticesinde Madımak Oteli ateşe verilmiş ve 37 insanın ölümüne sebep olunmuştu. Bu olayla ilgili gözaltına alınanlar olay esnasında başka yerlerde olduklarını ispatlamalarına rağmen mahkûm edilerek, gerçek faillere ulaşılması engelleniyordu.

Akabinde 33 kişinin can verdiği Başbağlar katliamının tetikçileri yakalanmış, ancak bazı siyasetçilerin devreye girmeleri ile salıverilerek gerçek faillere ulaşılması engellenmişti.

Refah Partisi' nin 1994 yerel seçimlerde ve 1995 genel seçiminde gösterdiği başarıyı not etmişti rejim bekçileri. Erbakan’ın D-8 oluşumu, darbenin uluslararası ayağını rahatsız ediyordu.

Başbakanlık konutunda verilen iftar yemeği “Cumhuriyete Meydan Okuma” olarak servis edilmişti gazetelere. Halbuki bazı mütedeyyin kanaat önderleri bir araya gelip iftar yapmıştı sadece, halkla devletin barışması ameliyesiydi.

Sahneye sürülen Fadime Şahin, Ali Kalkancı ve Müslüm Gündüz tiyatrosu, Gülgün Feyman, Reha Muhtar, Ali Kırca vb gazetecilerin hünerleri eşliğinde günlerce televizyonlardaki yerini almıştı.

Vakit tamamdı. Darbe için beklenen şartlar olgunlaşmıştı. En uzun MGK toplantısı yapılmalıydı. Ve şartlar dayatılmalıydı iktidarın Müslüman başbakanına. Onun eliyle yapmak istiyorlardı her şeyi. MGK kararlarına imza atmamakta direnen Erbakan’a, dönemin içişleri bakanı Meral Akşener:

28 Şubat kararları ya uygulanacak, ya uygulanacak” diyerek ayar vermeye çalışıyordu. Bugünün İYİ Parti lideri hızlı bir 28 Şubatçı idi anlayacağınız.

Kanaatim o ki Fetö'nün 15 Temmuz hezimeti sonrası kurduğu B planı CHP ve diğerlerini yanına alan İP'tir. Kimi şaibeli ülkücü kökenliler var diye o ittifaka oy vermek, bizzat katil FETÖ örgütüne rey verip ülkenin başına bela olmalarına yol açmaktır. Hanımının adı Ülkü olan Muharrem İnce de "Ben ÜLKÜCÜYÜM(!)" demedi mi; ona oy verin öyleyse...

Bu hülasadan sonra şunu da diyorum ki -serde eğitimcilik ve yazarlık da olduğundan- eğitimdeki, okur kalitesindeki, teknik ara eleman eksikliğinden dolayı azalmayan işsizlik nispeti 28 Şubat kabahatıdır.

Mehmet Nuri Bingöl

ETİKETLER: Fetö'nün b planı M(z)illet ittifakı + "muhakeme-i akliyeden noksan" dini darlar!

NELER SÖYLENDİ?