Mektuplarin Evrimselleşme Süreci

Özlem Gürbüz

20-04-2023 16:11

Hepimizin de bildiği gibi cep telefonları olmadan önce insanlar birbirleriyle mektuplar yoluyla iletişim kurmaktaydılar. Asker ocağından sevdiği ile mektuplaşanlardan tutun; ailesinden, yuvasından uzakta olup da gurbete giden insanlara kadar...

 

Heyecan, mutluluk ve merak asıl mektup dönemlerinde yaşanırmış. Beklenen mektupların merakı ve heyecanı ile birlikte, o mektupların, sahiplerine ulaşmasının ortaya çıkardığı o mutluluk hissi ne kadar da tarif edilemez ve paha biçilemez bir his.

 

Şimdilerde, yani günümüzde sizce yine o dönemdeki hisleri yaşamak ve yaşatmak mümkün müdür? Öyle imkansız, öyle mümkün...

 

Ne yazık ki, evet ne yazık ki günümüzde icad olunan cep telefonları ile birlikte, mektupların yerini SMS ve WHATSAPP almış durumda. ''Mektup''un yerini de artık ''Mesaj'' almış oldu. Cep telefonlarımıza jet hızıyla gelen mesajları bir çırpıda okumamızla birlikte; merak, heyecan ve mutluluk hissi aynı anda yaşanır oldu.

 

Zaman ne kadar da hızlı geçiyor, dünya ve dünyada var olan her şey evrimselleşiyor ve gelişiyor, daha da evrimselleşip gelişecek gibi görünüyor. Oysa tüm bunların gelip geçici olduğunu unutmamız an meselesi.

 

İnsanlar artık yüzyüze yapamadıkları ilan-ı aşkları, tartışmaları, dertleşmeleri dahi mesajlar yoluyla yapıyor; duygularımız bile bir nevi teknolojinin esiri olmuş durumda. Ah bu teknoloji! Hiçliğin içinden gelmiş bir varlık gibi. Onsuz yapamadığımız gibi, onsuz düşünmeyi dahi aklımızdan geçiremez olmuşuz. Zor olan da bu ya!

 

Kimi zaman düşündüğümüzün aksine, düşünmediklerimizi bile bir gün düşünürüz düşüncesi ile cep telefonumuzun 'not' bölümüne not ederiz.

 

Aslında bizler farkında olmadan cep telefonlarımızla çok kişilikli bireyler haline gelmişiz. Örneğin; mutsuz olduğunuz bir günde sırf sevdiğiniz bir insan üzülmesin diye O'na karşı mutluluk cümleleri yazıp gönderirken, bir başkasına kendinizi olduğunuz gibi hissetirmeyi tercih edersiniz. Kabul etmeliyiz ki birçoğumuz böyleyiz. Kimimiz de tüm bunların aksine sadece sessizliği tercih eder.

 

Mesafelerden dolayı birbirlerinden uzakta olan insanlar, mesajlar yoluyla bayramlaşmakta, birbirlerinin doğum günlerini ve başka özel günlerini kutlamakta... Artık çoğu zaman nişan ve düğün kartları bile mesajlar yoluyla davetlilere iletilir olmuş.

 

Böylesine değişken bir dünyada var olmak şans mı, kader mi, yoksa imtihan mı? Bilinmez...

 

Saygılarımla...

DİĞER YAZILARI Öğretmenlerimiz 01-01-1970 03:00 Kalabalıkta Bile Yalnız 01-01-1970 03:00 Kitapların Anlamlı Gücü 01-01-1970 03:00 Hangi acı unutulur? 01-01-1970 03:00 Dünya Otizm Farkındalık Günü 01-01-1970 03:00 Kalplerimiz midir kuruyan yoksa! 01-01-1970 03:00 Hayallerinizi Hayatlarınıza Katın 01-01-1970 03:00 Yalakalık da yalandan mıdır? 01-01-1970 03:00 Aşk mı, mantık mı? 01-01-1970 03:00 Çok Mu, Yoksa Öz Mü Konuşmak? 01-01-1970 03:00 Akran Zorbalığı 01-01-1970 03:00 Bu nasıl bir kış! 01-01-1970 03:00 Neyin Peşindeyiz? 01-01-1970 03:00 "Maşallah" Demek Zor Mu? 01-01-1970 03:00 Onlar da Evlatlarımız 01-01-1970 03:00 Önyargı mı, empati mi? 01-01-1970 03:00 Yapay Gıdalar 01-01-1970 03:00 Her Çocuk Değerlidir 01-01-1970 03:00 Paylaşmak 01-01-1970 03:00 Türbe Ziyaretleri 01-01-1970 03:00 Hayvan Sevgisi ve Bilinci 01-01-1970 03:00 Bitkilerdeki Bilimsel ve Bilinmeyen Gerçekler 01-01-1970 03:00 İnsan Hafizasi 01-01-1970 03:00 Kırmızı Nokta 01-01-1970 03:00 Küresel Isınmadaki Rolümüz 01-01-1970 03:00 Sizi Seviyor Zannettiğiniz Kişi 01-01-1970 03:00 Para'nin Satın Alamayacaği Güçler 01-01-1970 03:00 Annelik – babalik görev mi, duygu mu? 01-01-1970 03:00