Kendimi Carlos Fuentes'e karşı borçlu hissediyordum

Gazeteciliğin zor taraflarından biri, ölüm haberlerini yazmak. Ansızın öğreniyorsunuz, sevdiğiniz, kitaplarını okuduğunuz bir yazarın ya da filmlerini izlediğiniz bir yönetmenin öldüğünü. Üzülmeye pek de vaktiniz olmuyor. Sonrasına bırakıyorsunuz üzülmeyi. Çünkü bir telaş başlıyor. Ona en iyi şekilde veda etmek için, iyi bir haber hazırlığının telaşı bu. Latin edebiyatının usta yazarı Carlos Fuentes'in ölüm haberini aldığımızda da böyle oldu. Pek çok yazarla birlikte Nobel ödüllü yazarımız Orhan Pamuk'tan da bir görüş almak istedik. Ahmet Ümit, Buket Uzuner, Vivet Kanetti'ye hemen ulaşabildik, ama Pamuk'a bir türlü ulaşamadık. Biz de not bıraktık. Telefonla geri döndüğünde ise haber tamamlanmış, gazete baskıya girmişti. Ama Pamuk'un Fuentes'le ilgili anlatacakları vardı. Pamuk "Carlos Fuentes sevdiğim bir yazardı. Üstelik kendimi ona karşı borçlu hissediyorum," diyordu. Carlos Fuentes ile kitap fuarına katılmak için gittiği Guadalajara'da tanıştığını, buluşup yemek yediğini söyledi. Biz de kayıt cihazını açtık. Pamuk da içtenlikle Fuentes'i anlattı.
 
ZOR GÜNÜMDE BANA YARDIM ETTİ

Orhan Pamuk'un Carlos Fuentes'e olan hayranlığının, edebiyatı dışında, birkaç nedeni daha var. Fuentes, Orhan Pamuk'un eserlerini beğenerek takip ediyormuş. Bunu da Pamuk'tan öğrendik. "Henüz ilk kitaplarım yurtdışında yayımlanırken, Carlos Fuentes ile benim kitaplarımı Fransa'da yayımlayan yayınevi Gallimard'daki editör arkadaş, bana Fuentes'in benim kitaplarımı çok sevdiğini söyledi," sözleriyle anlattı Pamuk bu durumu. "Ayrıca," diyerek Fuentes'in kendisine bir başka konuda daha yardım ettiğini anlattı: "2005-2006 yıllarında, Türkiye'de üzerimde siyasi baskılar varken, mahkemelerde yargılanırken, Gabriel Garcia Marquez, Mario Vargas Llosa, Günter Grass, Jose Saramago, Umberto Eco, Juan Goytisolo ve John Updike beni savunan bir duyuru yaptı. Fuentes, bunun örgütlenmesinde büyük pay sahibiydi. Benim hakkımda da çok güzel yazılar yazdı. Her zaman da kitaplarımı beğendiğini, beni sevdiğini hissettirdi. Bu destek bana kendimi çok iyi hissettirdi. Çünkü ne yazık ki, Türkiye'deki yazar arkadaşlar, beni bu derece savunamıyorlardı. Bu konulara girmek istemiyorum. Bunlar dünyanın en tepesindeki yazarlardı. Beni savunmalarından gurur duydum, şeref duydum. Başka yazar arkadaşlardan da, Carlos Fuentes'in iyi kalpli, diğer yazarlara yardım eden, destek olan bir kişiliğe sahip olduğunu biliyorum. Fuentes, Marquez'den daha önce meşhur olmuş, sonra Marquez'in parlak yeteneğini görünce onun önünde saygıyla eğilmiş ve ona da her zaman destek olmuştu. Bütün bunlardan dolayı da ölümüne çok üzüldüm. Bunları ifade etmek istedim."

Kaynak:FIRAT KARADENİZ / SABAH