Yüzyıl Öncesinde Osmanlının mahiyetinde can çekişen İslam dünyası bölük pürçük olurken ümmet bilinciyle hareket edip Türklerle bir arada kalan tek millet Kürtler oldu.
Bunun karşısında dünyanın zındığa komitesi Kürtlerin öz vatanını baklava dilimi gibi dörde ayırdı.
Bana kalırsa bunun iki hedefi vardı, biri artık devlet olma fırsatını bir daha yakalamasınlar diye, ikincisi de istedikleri zaman bulunduğu ülkede onların üzerinde kaldıkları ülkeye sıkıntı versinler diye.
Üstelik bu ülkelerin başına da İslam ile arası bozuk kimseleri diktiler ki ülke hak ve adalet adına her geçen gün geriye doğru gitsin, patinaj etsin.
Kürtler İran, ırak, Suriye ve Türkiye’de yaşamaktadırlar ancak Kürtleri asıl gövdesi Türkiye’de yaşamaktadır, onun için birinci mecliste ve uluslarası temsiliyette asli unsur olarak kabul edilmiştir.
Kürtler devlet olmadıkları için elhemdulillah şövenist milliyetçilikle tanışmadılar, bu devrin önemli hastalıklarından biri olan ırkçılıktan kurtuldular, ama siyaset ile Kürt gençlerini İslam’dan soğutuldu.
