Bir Darbe Girişiminin Ardından Hayata Dönüş

15 Temmuz gecesi büyük bir kâbusun tam ortasında bulduk kendimizi. Güven duygumuz zedelendi, yaşam akışımız ani bir “ darbe “ ile kesintiye uğradı. Türkiye halkı büyük bir ihanet çemberi altında o meşum geceyi destansı bir mücadele ile tamamladı.

Aldığımız bu büyük toplumsal yaranın izleri ve etkileri, sürekli maruz kaldığımız dehşet verici görüntüler, kuşku ve endişe doğuran spekülatif bilgilerle birlikte artış gösteriyor. Yaşadığımız bu büyük toplumsal travmanın etkilerini minimize edebilmek, ruhsal bütünlüğümüzü koruyabilmek  ve günlük yaşam akışımıza dönebilmek için birkaç mühim noktayı vurgulamakta fayda var.

* Sosyal bağları güçlendirmek, güvendiğimiz ve birlikte olmaktan hoşnut olduğumuz insanlarla duygularımızı paylaşmak, anlatmak rahatlatıcı bir işlev görür.

* Günlük yaşamımızda duygusal ve fiziksel bütünlüğümüzü sürdürmemize katkısı olan tutumlarımızı aynen devam ettirmek, rutin işlerimizi yapmak, yaşam üzerindeki kontrol hissini artırır. Bu bağlamda sıradan işlerimizi yapmaya devam ederken hobilerimizi de yapmaya devam etmeliyiz.
*  Kaygı veren düşüncelerden uzaklaşmak için provakatif kişi ve ortamlardan kaçınmak, olumsuz yorumlarda bulunan kişilerle bir arada bulunmamaya özen göstermek ruh sağlığımızı korumak adına önemli bir adımdır. Bir mühim noktada ruhsal bütünlüğümüzü zedeleyecek dehşet veren görüntülere maruz kalmamak adına sosyal medyada kontrollü bir şekilde var olmak, tv izlenimini makul sınırlar içerisinde tutmaktır.

* Kendinden Yüce bir güce sığınmak, maneviyatı güçlendirmek, şükretmek ve dua etmek güven duygusunu artırarak sakinleşme sağlar, rahatlamamıza katkıda bulunur.
 

* Şefkatli ol! Karşılaştığın herkes zor bir mücadele veriyor der Platon. Diğerine şefkat göstermek, birleştirici bir dil kullanmak, iyilikleri çoğaltmak yaralarımızı sararken yol gösterici olacak, iyileşebilmek için içimizde aradığımız gücü bulmamıza katkıda bulunacaktır.

Peki, böylesi mühim bir süreçte çocuklarımızı nasıl korumalı, onlara nasıl yaklaşmalıyız?

Terör hepimizin olduğu gibi çocuklarımızın da güven duygusunu zedeler. Fakat bu anlamda çocuklar yetişkinler gibi kendilerini koruyabilme stratejilerden yoksun oldukları için çaresizdirler Bu bağlamda ebeveynler özellikle hassasiyet göstermeli, Aile olmanın bilinci ve sorumluluğuyla çocuklarını korumalıdırlar.

* Çocuklar anne babalarının davranışlarını gözlemlerler, bir süngerin sıvıyı çekmesi gibi içlerine çeker hapseder ve içselleştirirler. Bu sebeple ebeveynin duygu ve düşüncelerinin çocukların algı dünyasında mühim bir karşılığı vardır. Ailelerin kaygı veren davranış ve sözlerden uzak durmaları çocuklarını korumanın ilk adımıdır.

* Çocukların duygularını anlatmasına fırsat vermek, onları dinlemek, sordukları sorulara yaşına uygun bir dille, açık, net, doğru ve detaylandırmadan kısa bilgiler vererek güvende hissetmesi sağlanmalıdır. Seçim, meclis ve bunların işleyişi kısaca ifade edilip, askerin ülkeyi koruyan bir güç olduğu fakat içlerinden küçük bir kısmın ülke yönetimini ele geçirmek istediği, halkın buna karşı çıktığı ve başarılı olamadığı ve artık güvende olduğumuz, geride kalan askerlerin güvenilir olduğu anlatılabilir.
*  Çocuğun günlük ritüellerini aksatmamalı, ( uyku – yemek- oyun- ) yaşam akışı devam ettirilmelidir.
. Birlikte oyun oynamalı, sohbet etmeli, resim çizdirerek duygu ve düşüncelerini bu kanalla ifade etmesine olanak sağlanmalıdır.

* Çocukları TV deki kaygı veren görüntülerden uzak tutmalı, aile içi sohbetlerde hassasiyet göstererek onun küçük dünyasında endişe ve korku uyandıracak söylemlerden uzak durmalıyız.

* Gerektiğinde bir uzman yardımı almaktan çekinmemeliyiz.

Huzur dolu bir dünya dileğiyle…

Hanife Okutan