Bizim Hikayemiz

Kıymetli dostum, aynı zamanda doktorum bana diyor ki “Şizofren tezahürü kitapları okuma!”

Ben kitapları 40 yıldan beri okuyorum. Bilincim açık olduğu müddetçe de okumaya devam edeceğim.

O vahşi ve sözüm ona “normal” dünyaya inat; içimdeki sanatçı algısına sahip, 19 yaşındaki Ozan’ın büyümesine de, kirlenmesine de izin vermeyeceğim. Bu acımasız ilkel düzende amatör ve çocuk (genç) kalabilmenin yolu ilmin, heyecanın önüne geçmesine engel olmaktır. İlim plan yapmayı, parasal konularda acımasız olmayı, coşku ise paylaşmayı öğretir. Heyecan; hiç yaşlanmadan geçmişteki şiirleri, şarkıları, her seferinde, aynı sarhoşlukta söyleyebilmektir. En önemlisi de cebinde biriktirdiklerini gönülden harcayabilmektir. Bu düşüncelerimden dolayı bana anormal (şizofren) diyeceklerse inanın ben normal olmamayı tercih ederim.

Şunu da hatırlatalım ki edilgen (sözde normal) olmak, bu zalim dünyaya boyun eğmekse; etken (anormal) olmak kendi bilgeliğine başkalarını ortak ederek, toplumsal mutluluğa katkıda bulunmaktır. Normal olup başkalarının malına mülküne göz dikmektense anormal olup, malımı mülkümü onlarla paylaşmayı yeğ tutarım.

Tabi ki ölçüyü kaçırmadan.

(Heyecan; geçmişi olmayan sürekli bir şimdiki zamanı, yaşı ne olursa olsun deneyimleyebilmektir.)

Mahmut Kuru